Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áuskochen
1.
vt
1) выва́рваць
2) перан.высе́джваць, падрыхто́ўваць цішко́м
2.
vi(s) выва́рвацца, разва́рвацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Расква́кліваць ’размазваць’ (мсцісл., Юрч. Вытв.). Да незафіксаваных *ква́кліваць < *ква́кліць (// ква́чыць), вытворнага ад квач (гл.) з узнаўленнем у корані псеўдаэтымалагічнага ‑к‑, які лагічна спалучаецца з эпентытычным плаўным. Гл. таксама квэкаць ’абрабляць, пэцкаць’ (< квэцаць, гл. квецаць). Той жа корань, відаць, і ў квакаці́ць: гразь пад нагамі квакаціць (Варл.), гл. У апошнім выпадку ўсё зводзіцца да гукапераймання, параўн. квакаць, квактаць (гл.) і балг.ква́ча ’кудахтаць, выседжваць куранят’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́вад1 (БРС) ’заключэнне’ (Др.-Падб., Яруш.), укр.вивід ’вывад, вынік’, рус.вывод ’заключэнне, вынік’, польск.wywód ’доказ, тлумачэнне, высвятленне’, чэш.vývod ’вывад, заключэнне’, славац.vývod ’тс’. Утворана бязафіксным спосабам ад дзеяслова выво́дзіць (да вадзі́ць), значэнне ’заключэнне, вынік’ другаснае на падставе першаснага ’вывядзенне каго-небудзь або чаго-небудзь за межы чаго-небудзь’ (Шанскі, 1, В, 219; Брукнер, 628).
Вы́вад2, ву́вод: «ейцэ на вуводзі», г. зн. ’наклюнутае’ (КСТ). Утворана шляхам зваротнай дэрывацыі ад выво́дзіць ’выседжваць (яйка)’.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hatch2[hætʃ]v.
1.высе́джваць (куранят);
We hatched the eggs by keeping them in a warm place. Мы вывелі куранят, трымаючы яйкі ў цяпле.
2. (out) вылу́плівацца (з яйка);
Three eggs have already hatched (out). З трох яек ужо вывеліся кураняты.
3. (up) выно́шваць, распрацо́ўваць (ідэю, план);
hatch (up) a plot заду́мваць змо́ву
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ По́рч ’шкода; псаванне’, м. р. або ж. р. (ТС; петрык., Мат. Гом.; Юрч. Вытв.), порча ’тс’ (беласт., Сл. ПЗБ; ТС). Укр.порча, рус.порча ’тс’ выводзяць з cnopmümu, портить ’псаваць’ (ЕСУМ, 4, 533; Фасмер, 3, 337), сюды ж польск.parcieć ’сохнуць, вянуць (пра садавіну і гародніну)’ і ’прарастаць у вільгаці і цяпле’, што дазваляе рэканструяваць прасл.*рыііʼti ’псаваць’. Сувязь з пароць (гл.) (Міклашыч, 243; Фасмер, 4, 335) непрымальная. Імаверна, роднаснае да прэлы, спёрты, заперці, запор (гл.). Параўн. ст.-рус.прытоіш ’патраціць, не захаваць’, славен.priШ ’пакаваць’. Сной (512) звязвае апошняе з порт ’тканіна, перавязь’ (гл. порт2). Параўн. таксама літ.pursti ’гніць’, piirtiti ’трасці, боўтаць’, pereti ’выседжваць птушанят’. Корань захаваўся ў *za‑pbH‑ъkъ, параўн. укр.запорток, польск.zapartek ’яйка-баўтун’, ’тухлае, сапсаванае яйка’, параўн. рус.испорченное (яйцо); адсюль першаснае значэнне ’тое, што сапрэла, сапсавалася ў закрытай прасторы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
brood
[bru:d]1.
n.
1) вы́вадак -ку m. (птушаня́таў), птушаня́ты pl
2)
а) малады́я жывёлы, дзе́ці аднае́ ма́ткі
б) грама́дка, чарада́, чаро́дка f.
a widow with a brood of daughters — удава́ з чаро́дкай дачо́к
3) заво́д -у m.; адбо́рная паро́да
2.
v.t.
1) высе́джваць(кураня́т)
2)
а) ду́маць, разду́мваць
б) выно́шваць (но́выя ідэ́і, по́мсту)
3) ахо́ўваць; трыма́ць пад кры́ламі
3.
v.i.
1) сядзе́ць на я́йках, квакта́ць
2) непако́іцца, клапаці́цца; перажыва́ць
The boy brooded about his lost dog — Хло́пчык непако́іўся пра згу́бленага саба́ку
•
- brood on
- brood over
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
breed
[bri:d]
v., bred, breeding
1.
v.t.
1)
а) пладзі́ць; выво́дзіць, высе́джваць(птушаня́т)
б) выро́шчваць расьлі́ны, разво́дзіць
2) гадава́ць (паро́дзістую жывёлу, ко́ней)
3) Figur. разво́дзіць, спрычыня́цца, выкліка́ць
Dirt breeds germs — У бру́дзе разво́дзяцца бактэ́рыі
Careless driving breeds accidents — Няўва́жная язда́ вядзе́ да ава́рыяў
4) узгадо́ўваць; вучы́ць, навуча́ць
He was bred to be a sailor — Яго́ вы́вучылі на марака́
2.
v.i.
1) радзі́цца, распло́джвацца
2) паўстава́ць; разьвіва́цца
3.
n.
1) паро́да f.; заво́д -у m., ра́са f.
breeds of cattle — паро́ды жывёлы
2) гату́нак -ку m.; тып -у m.
a fighting breed of men — ваяўні́чы тып людзе́й
3) U.S., Sl. ра́савы мяша́нец (цяпе́р абра́зьлівае)
•
- breed in
- breed out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)