1. Які мае адносіны да качкі, належыць ёй. Качыны пух. Качынае гняздо. Качыны вывадак.// Такі, як у качкі. Качыная хада.
2.узнач.наз.качы́ныя, ‑ых. Сямейства птушак, да якога адносяцца качка, гусь, лебедзь і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Brut
f -, -en
1) высе́джванне цек
2) вы́вадак
3) груб. вы́радак; вы́пладак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ксень ’страўнік у шчупака’ (ТС). Бліжэйшая паралель: ст.-чэш.ksenci (< *kъš‑en‑ьcь) ’вывадак земнаводных, малькі’. Параўн. кішэць (гл.). Семантычныя суадносіны беларускага і чэшскага слоў не зусім выразныя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лагво ’логава, месца, дзе знаходзіцца воўчы вывадак’ (Сцяшк., Яўс., Мат. Гом., Др.-Падб., Бяльк., Янк. II; браг., Шатал.), укр.ло́гво, лі́гво, рус.ло́гво ’тс’ (Даль). Усходнеславянскі варыянт лексемы логава (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
offspring
[ˈɔfsprɪŋ]
n.
1)
а) нашча́дак, пато́мак -ка m.
б) вы́вадак -ка m. (жывёлы)
2) вы́нік -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
падкараву́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
Разм. Падсцерагчы, высачыць каго‑, што‑н. [Балук:] — І Саўка прывядзе сюды паліцыю ці салдат. Вось тут і трэба падкаравуліць і сустрэць іх так, каб ніхто з іх не вярнуўся з лесу.Колас.[Бацька:] — Пакуль не позна, трэба ваўчыцу неяк падкаравуліць, а там, можа, і вывадак надарыцца забраць...Масарэнка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Панос ’расстройства дзейнасці кішэчніка з частымі вадкімі экскрэментамі’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, ТС), ’вывадак’ (ТС), ’пачатак цяжарнасці’ (Гарэц., Др.-Падб., СЭС—4). Рус.поно́с ’расстройства дзейнасці кішэчніка’, укр.поно́с ’нараджэнне (у жывёл)’. Ад панесці < несці (гл.) у розных значэннях; бязафіксны назоўнік з апафаніяй у корані.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
litter1[ˈlɪtə]n.
1. сме́цце, адкі́ды;
“No litter” «Не кі́даць сме́цце» (надпіс)
2. прыпло́д, вы́вадак;
a litter of pups прыпло́д шчаня́т
3. падсці́лка (для жывёлы)
4. раскі́даныя ў беспара́дку папе́ры, кні́жкі і да т.п.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Мацёра ’свіння, якая гадуе вывадак парасят’ (Сцяц., Сцяшк., Маш., Сл. ПЗБ, ТС; слуц., Нар. словатв.; мядз., Нар. сл.; навагр., Жыв. сл.; маз., З нар. сл.), ’старая бульбіна, выкапаная разам з маладой’ (Сцяшк., Сцяц., Сл. ПЗБ), ’гладкая мажная жанчына’ (ТС). З польск.maciora ’тс’. Гл. таксама ма́церка.