Verbum

анлайнавы слоўнік

спра́таць

‘выбіць пранікам мокрую бялізну; пабіць, аддубасіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́біты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

knock out

а) вы́біць

б) перамагчы́

в) накаўтава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

выбіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбіваць — выбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́малаціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; зак., што.

Малоцячы, выбіць зерне. Вымалаціць сноп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́колотить сов.

1. вы́біць, мног. павыбіва́ць; (снопы — обычно) абабі́ць, вы́калаціць;

2. перен. (получить путём принуждения) разг. вы́цягнуць, мног. павыця́гваць;

3. перен. (заработать) прост. вы́гнаць, вы́біць;

◊

вы́колотить дурь из головы́ вы́біць дур з галавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́трушчыць, ‑шчу, ‑шыш, ‑шчыць; зак., што.

Разм. Выбіць, разбіўшы на дробныя часткі. Вытрушчыць шыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́чаканіць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Выціснуць, выбіць што‑н. чаканкай. Вычаканіць герб, медаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшпунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Вырваць, выбіць шпунт; адкрыць. Адшпунтаваць бочку з півам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ву́красіць ’выбіць, высечы крэсівам (агонь)’ (КСТ), літаратурнае вы́красаць і вы́красіць ’тс’. Гл. краса́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)