адста́ць сов., в разн. знач. отста́ть; (отпасть, отделиться — ещё) отвали́ться;

адзі́н веласіпеды́ста́ў на паўкіламе́тра — оди́н велосипеди́ст отста́л на полкиломе́тра;

ву́чань ~та́ў у вучо́бе — учени́к отста́л в учёбе;

гадзі́ннік ~тае́ — часы́ отстаю́т;

а́нь ад мяне́ — отста́нь от меня́;

падно́сак ~та́ў — подмётка отста́ла (отвали́лась)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lnden

1.

vi (s)

1) прыстава́ць да бе́рага, выса́джвацца; прызямля́цца

2) прыбыва́ць на ме́сца, дабі́цца [дасягну́ць] свайго́

der Rdfahrer lndete auf dem drtten Platz — веласіпеды́ст прыйшо́ў трэ́цім

2.

vt

1) выса́джваць (на бераг, з самалёта)

2) спарт.

inen Schlag ~ — нане́сці ўда́р

inen Sieg ~ — перамагчы́, заня́ць пе́ршае ме́сца (бокс)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)