Verbum

адста́ць сов., в разн. знач. отста́ть; (отпасть, отделиться — ещё) отвали́ться;

адзі́н веласіпеды́ст ~та́ў на паўкіламе́тра — оди́н велосипеди́ст отста́л на полкиломе́тра;

ву́чань ~та́ў у вучо́бе — учени́к отста́л в учёбе;

гадзі́ннік ~тае́ — часы́ отстаю́т;

~та́нь ад мяне́ — отста́нь от меня́;

падно́сак ~та́ў — подмётка отста́ла (отвали́лась)