веласіпеды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто едзе на веласіпедзе, а таксама той, хто займаецца веласіпедным спортам.

|| ж. веласіпеды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. веласіпеды́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

веласіпеды́ст м. велосипеди́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

веласіпеды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто едзе на веласіпедзе, хто займаецца веласіпедным спортам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веласіпеды́ст м Rádfahrer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

веласіпеды́ст

(ад веласіпед)

той, хто едзе на веласіпедзе, хто займаецца веласіпедным спортам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пятля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак. (разм.).

Ісці, рухацца не прама, робячы петлі (у 3 знач.).

Веласіпедыст пятляе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

cyclist [ˈsaɪklɪst] n. веласіпеды́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

велосипеди́ст веласіпеды́ст, -та м.; равары́ст, -та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

веласіпеды́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да веласіпедыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінішо́р, ‑а, м.

Спартсмен (лыжнік, веласіпедыст і інш.), які асабліва хутка праходзіць канечны адрэзак шляху.

[Англ. finish — заканчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)