веласіпеды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто едзе на веласіпедзе, а таксама той, хто займаецца веласіпедным спортам.

|| ж. веласіпеды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. веласіпеды́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

веласіпеды́ст м. велосипеди́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

веласіпеды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто едзе на веласіпедзе, хто займаецца веласіпедным спортам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веласіпеды́ст

(ад веласіпед)

той, хто едзе на веласіпедзе, хто займаецца веласіпедным спортам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пятля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак. (разм.).

Ісці, рухацца не прама, робячы петлі (у 3 знач.).

Веласіпедыст пятляе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

cyclist [ˈsaɪklɪst] n. веласіпеды́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

велосипеди́ст веласіпеды́ст, -та м.; равары́ст, -та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

веласіпеды́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да веласіпедыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінішо́р, ‑а, м.

Спартсмен (лыжнік, веласіпедыст і інш.), які асабліва хутка праходзіць канечны адрэзак шляху.

[Англ. finish — заканчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bicyclist [ˈbaɪsɪklɪst] п. dated or fml веласіпеды́ст; веласіпеды́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)