веласіпедыст назоўнік | мужчынскі род

Той, хто едзе на веласіпедзе, хто займаецца веласіпедным спортам.

|| жаночы род: веласіпедыстка.

|| прыметнік: веласіпедысцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

веласіпеды́ст м. велосипеди́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

веласіпедыст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто едзе на веласіпедзе, хто займаецца веласіпедным спортам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веласіпеды́ст м Rádfahrer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пятляць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Ісці, рухацца не прама, робячы петлі (у 3 знач.).

  • Веласіпедыст пятляе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

стаер назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен-бягун (а таксама плывец, канькабежац, веласіпедыст) на доўгія дыстанцыі.

|| прыметнік: стаерскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

cyclist [ˈsaɪklɪst] n. веласіпеды́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

велосипеди́ст веласіпеды́ст, -та м.; равары́ст, -та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

веласіпедыстка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да веласіпедыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінішор, ‑а, м.

Спартсмен (лыжнік, веласіпедыст і інш.), які асабліва хутка праходзіць канечны адрэзак шляху.

[Англ. finish — заканчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)