веласіпеды́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. веласіпеды́ст веласіпеды́сты
Р. веласіпеды́ста веласіпеды́стаў
Д. веласіпеды́сту веласіпеды́стам
В. веласіпеды́ста веласіпеды́стаў
Т. веласіпеды́стам веласіпеды́стамі
М. веласіпеды́сце веласіпеды́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

веласіпеды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто едзе на веласіпедзе, а таксама той, хто займаецца веласіпедным спортам.

|| ж. веласіпеды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. веласіпеды́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

веласіпеды́ст м. велосипеди́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

веласіпеды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто едзе на веласіпедзе, хто займаецца веласіпедным спортам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веласіпеды́ст м. Rádfahrer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

веласіпеды́ст

(ад веласіпед)

той, хто едзе на веласіпедзе, хто займаецца веласіпедным спортам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пятля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак. (разм.).

Ісці, рухацца не прама, робячы петлі (у 3 знач.).

Веласіпедыст пятляе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cyclist [ˈsaɪklɪst] n. веласіпеды́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

велосипеди́ст веласіпеды́ст, -та м.; равары́ст, -та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

веласіпеды́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да веласіпедыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)