Прэч ’далоў’ (Нас., Мік., Бяльк., ТСБМ; паст., стаўб., Сл. ПЗБ), ’усюды; спрэс’: на полі прэч повно осёту (беласт., Сл. ПЗБ). Адносна позняе запазычанне з польск. precz ’прэч, далоў’, пра паходжанне якога гл. Банькоўскі, 2, 770.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
Пунсо́вы ’ярка-чырвоны’ (ТСБМ), рус. пунцо́вый ’тс’. Праз польск. ponsowy, pąsowy ’тс’ ад франц. ponceau ’палявы мак, колер яго кветак’, ст.-франц. poncel ’тс’ (няяснага паходжання, магчыма, ад ponceau, poncel ’масток’, гл. Банькоўскі, 2, 521).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
По́катам ’адзін каля аднаго, упокат’ (ТСБМ), по́котам ’тс’ (ТС), укр. по́котом ’тс’, польск. pokotem ’тс’ (паводле Банькоўскага — украінізм, гл. Банькоўскі, 2, 682). Да пакаціць ’паваліць’, параўн. рус. вповалку ’тс’, польск. na pował ’тс’. Гл. каціць ’валіць, куляць’.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
Пралангава́ць ’прадоўжыць (прадаўжаць) тэрмін чаго-небудзь’, праланга́цыя ’прадаўжэнне дзеяння’ (ТСБМ). Праз польск. prolongować, дзе з лац. prolangare, якое з pro‑ і longus ’доўгі’ (Банькоўскі, 2, 782). Ст.-бел. проленгованый ’працягнены’ < ст.-польск. prolengowany < prolongować (Булыка, Запазыч., 266).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
◎ Пранэ́лька старое ’сукенка’ (Скарбы). З польск. рптеіа ’тканіна прунэль’, што ўзыходзіць да франц. prunelle ’тканіна колеру сушаных сліў’ (ад рпте ’сліва’), прыметнік pnmełowy фіксуецца з 1859 г. (Банькоўскі, 2, 805). Параўн. рус. прюнель ’тс’ (Фасмер, 3, 392).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
◎ Пнець ’гібець, карчэць’ (ТС). Паланізм. Параўн. польск. рпіес ’вісець, быць падвешаным, распятым’, якое з чэш. pneti, pniti ’быць распятым’ (Варш. сл., 4, 274; Махэк₂, 464), што да зыходнага *pęłi, *рьпе‑ ’прыбіць, прыкаваць’ (Банькоўскі, 3, 636), параўн. pacnkifb (гл.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
◎ По́бак ’побач’ (Шат.; шальч., Сл. ПЗБ), набок ’паўзбок’ (ТС). Укр. побік, разм. обок, польск. obok, pabok ’побач’. Ад */?о boku ’пры боку’ (гл. бок), параўн. позаду ’ззаду’ (ТС), польск. pozad ’тс’ (Банькоўскі, 2, 643). рус. позадь ’ззаду’ ’тс’.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
◎ По́рша ’адходы ад воску’ (паст., Сл. ПЗБ). Не зусім ясна. Хутчэй за ўсё, звязана з поршы ’парша’ (гл.), параўн. польск. parch ’лускавінка, струп’, што ўзыходзіць да *рыхь ад *рыхпо/і ’лушчыцца’, параўн. Банькоўскі, 2, 500. Параўн. парх (гл.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
◎ Прычаі́цца (прычаітісе) ’прытаіцца’ (беласт., Сл. ПЗБ). З улікам адзінкавасці фіксацыі — з польск. przyczaić się ’тс’ (Банькоўскі, 1, 213). Апошняе да прасл. *čajiti sę, суадноснага з *čajati© параўн. рус. чаять ’спадзявацца’ (Фасмер, 4, 320; ЭССЯ 4, 10–11).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
◎ Пула́нка ’мышалоўка, пастка’ (Сл. Брэс.). Калі гэта не сапсаванае пры перадрукоўцы пул ап к а < польск. pułapka ’тс’ (ад łapać ’лавіць’ гл. Банькоўскі, 2, 965), то, магчыма, утворана ад літ. pulti ’падаць’, што адлюстроўвае канструкцыю прылады з падаючай часткай.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)