ábreißen

*

1.

vt

1) абрыва́ць

2) зно́сіць, лама́ць (будынак)

2.

vi (s) адрыва́цца, абрыва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дра́цца

1. (раздзірацца) réißen* vi (s), zerréißen* vi (s);

2. (знасіцца) verschléißen* vi (s); sich ábnutzen;

3. (драпацца) krátzen vi;

4. разм. (моцна крычаць) láuthals schréien*;

5. (адрывацца) ábgerissen wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

низы́ в разн. знач. нізы́, -зо́ў ед. нет;

не отрыва́ться от низо́в не адрыва́цца ад нізо́ў;

низы́ у него́ звуча́т пло́хо муз. нізы́ ў яго́ гуча́ць дрэ́нна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blast​2 [blɑ:st] v.

1. узрыва́ць, падрыва́ць

2. мо́цна і рэ́зка гуча́ць (пра музыку, радыё і да т.п.)

3. infml публі́чна крытыкава́ць, рабі́ць разно́с;

blast one’s reputation руйнава́ць сваю́ рэпута́цыю;

The play was blasted by all the critics. П’есу раскрытыкавалі ўшчэнт усе крытыкі.

blast off [ˌblɑ:stˈɒf] phr. v. узлята́ць, адрыва́цца ад зямлі́, стартава́ць (пра касмічны карабель)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ніз (род. ні́зу) м.

1. низ;

у са́мым ні́зе — в са́мом низу́;

ніз до́ма цагля́ны — низ до́ма кирпи́чный;

падлажы́ць пад н. — подложи́ть под низ;

2. только мн., см. нізы́;

не адрыва́цца ад нізо́ў — не отрыва́ться от низо́в;

нізы́ ў яго гуча́ць дрэ́нна — муз. низы́ у него́ звуча́т пло́хо;

◊ з ве́рху да ні́зу — све́рху до́низу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паляўні́чы ​1, ‑ага, м.

Той, хто займаецца паляваннем. Сюды [на Глухі востраў] рэдка хто заходзіў, хіба толькі самыя дасціпныя паляўнічыя зазіралі. Колас. Праз некалькі мінут.. [лось] выскачыў на невялікую прагаліну і неспадзявана наткнуўся на двух паляўнічых. Шчарбатаў.

паляўні́чы ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да таго, хто займаецца паляваннем. Паляўнічае таварыства. // Які прызначаны, служыць для палявання. Паляўнічая стрэльба. Паляўнічы сабака. □ Гаспадар сабраў сваё паляўнічае начынне, а.. [жонка] падагрэла падрыхтаванае звечара сняданне. Кірэенка. Траха не кожны тыдзень у Міцькі мяняліся паляўнічыя сабакі. Кулакоўскі. // Звязаны з паляваннем. Паляўнічы промысел. Паляўнічая брыгада. □ — Сёння адкрыццё паляўнічага сезона, а мы дома сядзім. Ляўданскі. // Уласцівы таму, хто займаецца паляваннем. Калі мы рушылі з.. [генералам] у глыб лесу, я вырашыў не адрывацца.. Але хутка прыкмеціў, што генерал «водзіць за нос» мяне з намерам уцячы... Тут ужо апанаваў паляўнічы азарт. О не, дзед, ад мяне адчапіцца не так проста. Шамякін.

2. Ужываецца ў назвах сартоў некаторых харчовых прадуктаў і напіткаў. Паляўнічая каўбаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oderwać się

I

зак. адарвацца;

oderwać się od zajęć — адарвацца ад заняткаў;

oderwać się od nieprzyjaciela вайск. адарвацца ад ворага

II

незак. адрывацца;

nie mogłem się ~\ od pracy (książki) — я не мог адарвацца ад працы (кнігі);

oderwać się od ziemi — адарвацца ад зямлі (пра самалёт)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дра́цца, дзяруся, дзярэшся, дзярэцца; дзяромся, дзерацеся, дзяруцца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раздзяляцца на часткі, на кавалкі; раздзірацца. Папера лёгка дзярэцца. // Зношвацца да дзірак; рвацца (пра адзенне, абутак). — Есці пры маёй рабоце хапае, абутак і вопратка не дзярэцца і не вельмі пэцкаецца. Кулакоўскі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знімацца, адрывацца. Дзяры лыка пакуль дзярэцца. Прыказка.

3. Мець прывычку драць (у 3 знач.); драпацца. [Зыгмусь:] Я да.. [Юзі], а яна або ўцякае, або пазурамі дзярэцца, як кошка. Чорны.

4. Драпаць адзін аднаго. Каты дзяруцца.

5. Разм. Чухацца, тручыся аб што‑н. або драпаючы пальцамі. Дзярэцца, як карослівы.

6. Разм. Паднімацца на што‑н. высокае, чапляючыся рукамі і нагамі; караскацца. Мне так захацелася пабываць на вяршыні кургана, як у маленстве: гоп-гоп! — некалькі падскокаў, і ты ўжо дзярэшся пад самую сасну. Кірэенка. // Вырастаючы, паднімацца ўверх, чапляючыся за што‑н. (пра расліны). Адбуяла ў агародах хмельная летняя зеляніна — павесілі галовы сланечнікі, не дзярэцца на платы гарбузнік. Навуменка. // Прабірацца праз што‑н. цяжкапраходнае. Драцца праз густы ельнік. // перан. Імкнуцца заняць як можна вышэйшае становішча ў грамадстве. Цяпер спакойны за сябе Пахом: «Палезу вышай — вывезе дыплом». І па службовай лесвіцы дзярэцца... Маеўскі.

7. Разм. Моцна крычаць, плакаць. Чаго .. [дзіця] дзярэцца на ўвесь лес? Васілевіч. Дарэктар рвецца на кавалкі. Зламаў на блясе ўжо дзве палкі, Дзярэцца, нема л[я]мантуе, — Такі там гвалт — хай бог ратуе! Колас.

8. Зал. да драць (у 1, 2 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lösen

1.

vt

1) развя́зваць

den Knóten ~ — развяза́ць ву́зел

2) скасава́ць (дагавор)

3) раша́ць (задачу); выраша́ць (спрэчкі)

die Zwéifel ~ — разагна́ць сумне́нні

4) хім. раствара́ць

5) браць (білет на цягнік і да т.п.)

2.

(sich)

1.

вайск. адрыва́цца, адыхо́дзіць, адступа́ць

2) (von D) расстава́цца (з кім-н.)

3) адмежава́цца, адарва́цца

4)

er löste sich aus der Erstárrung — здранцве́нне [аняме́нне] у яго́ прайшло́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tear

I [tɪr]

n.

1) сьляза́ f.

to break into tears — запла́каць, распла́кацца

2) кро́пля расы́, смалы́

•

- in tears

II [ter]

1.

v.t. tore, torn, tearing

1) дзе́рці, прадіра́ць прадзіра́ць, дра́ць; рва́ць

She tore a hole in her dress — Яна́ прадзе́рла дзі́рку ў суке́нцы

2) разьдзе́рці, парэ́заць

The jagged stone tore his skin — Ён парэ́заў ску́ру аб во́стры ка́мень

2.

v.i.

1) рва́цца

Lace tears easily — Кару́нкі лёгка рву́цца

2) адрыва́цца

He could not tear himself from that spot — Ён ня мог адарва́цца ад таго́ ме́сца

3) ірвану́ць, ірвану́цца

3.

n.

1) прадзёртае ме́сца, прарэ́з -у m., дзі́рка f. (у ткані́не)

2) вы́бух гне́ву, зло́сьці

3) вялі́кі сьпех

•

- tear along

- tear down

- tear oneself away

- tear up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)