Verbum

lósreißen

* аддз.

1.

vt адрыва́ць

2.

(sich)

вырыва́цца; перан. адрыва́цца

ábspringen

* vi (s) саско́кваць; адрыва́цца (пра гузік), злу́звацца (пра фарбу)

lóslösen

аддз.

1.

vt аддзяля́ць, адвя́зваць, адрыва́ць; вызваля́ць

2.

(sich) адрыва́цца, адстава́ць, аддзяля́цца

ábreißen

*

1.

vt

1) абрыва́ць

2) зно́сіць, лама́ць (будынак)

2.

vi (s) адрыва́цца, абрыва́цца

lösen

1.

vt

1) развя́зваць

den Knóten ~ — развяза́ць ву́зел

2) скасава́ць (дагавор)

3) раша́ць (задачу); выраша́ць (спрэчкі)

die Zwéifel ~ — разагна́ць сумне́нні

4) хім. раствара́ць

5) браць (білет на цягнік і да т.п.)

2.

(sich)

1.

вайск. адрыва́цца, адыхо́дзіць, адступа́ць

2) (von D) расстава́цца (з кім-н.)

3) адмежава́цца, адарва́цца

4)

er löste sich aus der Erstárrung — здранцве́нне [аняме́нне] у яго́ прайшло́