адрыва́цца гл. адарвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адрыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адрыва́юся адрыва́емся
2-я ас. адрыва́ешся адрыва́ецеся
3-я ас. адрыва́ецца адрыва́юцца
Прошлы час
м. адрыва́ўся адрыва́ліся
ж. адрыва́лася
н. адрыва́лася
Загадны лад
2-я ас. адрыва́йся адрыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адрыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адрыва́цца несов., в разн. знач. отрыва́ться; (рваться в результате резкого движения — ещё) обрыва́ться; см. адарва́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адарвацца.

2. Зал. да адрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адарва́цца, -ву́ся, -ве́шся, -ве́цца; -вёмся, -вяце́ся, -ву́цца; -ві́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), ад каго-чаго. Аддзяліцца, адпасці.

Гузік адарваўся.

Дошка адарвалася.

2. ад каго-чаго. Аддзяліцца, адысці.

Самалёт адарваўся ад зямлі.

Не а. ад такой прыгажосці.

3. ад чаго. Аддаліўшыся, страціць сувязь з іншымі.

Абоз адарваўся ад атрада.

А. ад кампаніі.

4. ад каго. Пра войскі: аддаліўшыся, страціць сутыкненне з праціўнікам.

А. ад праціўніка.

5. ад чаго. Перастаць часова займацца чым-н. па якой-н. прычыне.

Не а. ад цікавай кнігі.

|| незак. адрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; наз. адры́ў, -ры́ву, м. (да 2—5 знач.).

Вучыцца без адрыву ад вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отторга́ться возвр., страд. адрыва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отрыва́тьсяI несов.

1. адрыва́цца; (отдираться) аддзіра́цца; см. оторва́ться;

2. страд. адрыва́цца; см. отрыва́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абстрагава́цца, -гу́юся, -гу́ешся, -гу́ецца; -гу́йся; зак. і незак. (кніжн.).

У думках адарвацца (адрывацца) ад тых ці іншых уласцівасцей ці сувязей прадметаў, з’яў з мэтай выдзялення найбольш істотных і заканамерных іх прыкмет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адрываць — адарваць (у 1, 4 знач.) і адрывацца — адарвацца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обрыва́тьсяI несов.

1. абрыва́цца;

2. (отрываться) адрыва́цца;

3. (прекращаться) абрыва́цца; (останавливаться) спыня́цца;

4. страд. абрыва́цца; адрыва́цца; спыня́цца; см. обрыва́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)