Гары́пні ’назва гульні гарэлкі’, гары́пень ’той, хто застаўся без пары ў гэтай гульні’ (Нас.). Ад прыпеву «гары пень» у гэтай гульні (апісанне гл. у Насовіча).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́пка1 ’мужчынскі мяккі галаўны ўбор з казырком без аколышка’ (ТСБМ, Сцяц., Сцяшк.). Гл. кепа.

Ке́пка2 ’пячурка, ніша ў сценцы печы’ (Шатал.). Гл. кебка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Незаба́вам ’адразу, хутка, без затрымкі’ (Др., Пятк. 2), незаба́ўна ’неадкладна, хутка’ (Нас., Гарэц., ТС), незаба́ўка ’нядоўга, хапае часу’ (Нас.). Ад заба́віцца ’затрымацца’, заба́ва ’затрымка’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пу́таўка (пу́тоўка) у выразе нема путоўкі — пра адсутнасць карысці, выніку (ТС). Да пуць ’дарога; лад, парадак’ (Нас.), параўн. без пуця жыве ’бесталкова’ (Ян.) і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стрыч, стрыча́н ‘сцябло без лісця’ (ТС), сюды ж стрыча́ць ‘тырчаць’ (Сцяц. Сл.). Няясна; магчыма, з метатэзай ад стырчаць (гл.), параўн. яшчэ старч ‘стырчак’ (ТС), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трапну́цца (трэпну́цца) ‘уздрыгануцца, страпянуцца’ (ТС). Магчыма, варыянт да стрэпенуцца ‘тс’ (гл. страпянуць) без пачатковага (“рухомага”) с‑ зменены пад уплывам трэ́пнуць, тро́пнуць ‘ударыць’, гл. трапаць1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прапі́ска ж. nmeldung f -, -en; nmeldebescheinigung f -, -en;

ка́рткі для прапі́скі nmeldebogen pl, nmeldeformulare pl;

жыць без прапі́скі nangemeldet lben [whnen];

абавязко́вая прапі́ска Mldepflicht f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бяздо́мны

1. (беспрытульны) bdachlos; hne Famli¦e, insam;

2. у знач. наз. м. bdachlose (sub) m -n, -n; Whnungslose (sub) m -n, -n (без кватэры)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

драўля́ны

1. hölzern, Holz-;

драўля́ны дом Hlzhaus n -es, -häuser;

2. перан. разм. (нерухомы, без пачуцця) hölzern, steif;

ён не́йкі драўля́ны er ist [benmmt sich] hölzern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бязба́цькавіч, ‑а, м.

Разм. Той, хто жыве, выхоўваецца без бацькі; сірата. [Параска:] — Сыночак ты мой харошы, цураецца цябе твой бацька. Бязбацькавічам будзеш расці... Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)