ándrohen

vt (j-m) пагража́ць (каму-н.)

sie dróhen die Ánwendung von Gewált an — яны́ пагража́юць прымяні́ць сі́лу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ДА́КТЫЛІ,

у старажытнагрэчаскай міфалогіі дэманічныя істоты, спадарожніцы Рэі-Кібелы. Лічылася, што жылі яны на гары Іда ў Фрыгіі. Ім прыпісвалі адкрыццё апрацоўкі жалеза, а таксама заснаванне Алімпійскіх гульняў.

т. 6, с. 13

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ім мест. личн.

1. в твор., предл. п. ед., м. и ср. им; (о) нём; см. ён, яно́ 1;

2. в дат. п. мн. им; см. яны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

anecdotal [ˌænɪkˈdəʊtl] adj. : These stories are not accurate. They are based on anecdotal evidence. Гэтыя гісторыі недакладныя. Яны не заснаваны на фактах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hair’s breadth [ˈheəzbredθ] n. мініма́льная шырыня́/адле́гласць;

They were within a hair’s breadth of being killed. Яны былі на валасок ад смерці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paddle​2 [ˈpædl] v. веслава́ць, плыць на байда́рцы або́ кано́э;

They paddled the canoe across the lake. Яны пераплылі возера на каноэ.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зяле́пуха, ‑і, ДМ ‑пусе, ж.

Разм.

1. Пра зялёны, недаспелы плод. Яшчэ нядаўна на вішняку, у засені якога мы з Анастассяй Паўлаўнай сядзелі цэлымі днямі, віднеліся вішанькі-зялепухі, а цяпер яны аж чорныя. Сабаленка. — Навошта ж гэта столькі гуркоў матка налаташыла? Яны ж зялепухі яшчэ горкія. Масарэнка.

2. перан. Пра маладога, неспрактыкаванага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́тла

(гр. titlos = надпіс)

надрадковы знак у старажытнагрэчаскай, стараславянскай і ўсходнеславянскай пісьменнасці, які ставіўся над словамі, напісанымі скарочана, або над літарамі, калі яны абазначалі лічбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нагуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. што і чаго. Пасучыся, стаць тлустым, прыбавіць у вазе (пра жывёлу).

Н. тлушчу.

2. што. Гуляючы, набыць што-н. (разм.).

Н. апетыт.

3. каго-што. Стаць цяжарнай, нарадзіць дзіця, не будучы замужам (разм., груб.).

4. Правесці нейкі час гуляючы (разм.).

Не вельмі тут нагуляеш.

|| незак. нагу́льваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—3 знач.).

|| наз. нагу́л, -у, м. (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бібліятэ́ка, -і, ДМ -тэ́цы, мн. -і, -тэ́к, ж.

1. Установа, якая збірае і захоўвае кнігі для грамадскага карыстання.

Нацыянальная б.

Беларусі.

2. Збор кніг, якія з’яўляюцца прыватнай або грамадскай уласнасцю, а таксама памяшканне, дзе яны захоўваюцца.

Б. вучонага.

3. Назва серыі кніг пэўнай тэматыкі.

Б. паэта.

Б. настаўніка.

|| памянш. бібліятэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 3 знач.).

|| прым. бібліятэ́чны, -ая, -ае.

Бібліятэчная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)