B2 [bi:] n. адзна́ка «до́бра»;
She got (a) B in/for geography. Яна атрымала «добра» па геаграфіі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
C2 [si:] n. акадэмі́чная адзна́ка «здавальня́юча»;
She got a C in maths. Яна атрымала «здавальняюча» па матэматыцы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ridiculous [rɪˈdɪkjələs] adj. недарэ́чны; смяхо́тны, сме́шны;
She looked ridiculous in that hat. Яна выглядала недарэчна ў тым капелюшы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sidelong [ˈsaɪdlɒŋ] adj. бакавы́, касы́; накірава́ны ўбо́к;
She gave me a sidelong glance. Яна паглядзела на мяне скоса.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
superlatively [s(j)u:ˈpɜ:lətɪvli] adv. у вышэ́йшай ступе́ні;
She plays the mandolin superlatively well. Яна іграе на мандаліне надзвычай добра.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
unquestioned [ʌnˈkwestʃənd] adj. fml бясспрэ́чны, безумо́ўны, які́ не выкліка́е сумне́ву;
Her authority is unquestioned. Яна мае бясспрэчны аўтарытэт.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
шно́ркель
(ням. Schnorkel)
устройства ў выглядзе трубы з двума каналамі (для забору свежага паветра і выкіду адпрацаваных газаў), якое забяспечвае работу дызеляў падводнай лодкі, калі яна ідзе на невялікай глыбіні і верхняя частка ўстройства выходзіць на паверхню мора.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бэ́сціць, бэшчу, бэсціш, бэсціць; незак., каго-што.
Разм.
1. Лаяць, зневажаць, ганьбіць. Наталля гнеўна бліснула вачамі: не, таго, што яна лічыць святым, яна бэсціць не дасць! Скрыган. — Дурань стары! — ўскрыкнула аж бабулька і сціхамірылася, выліўшы вон усё накіпелае, забыўшыся, што, мо, і не след перад малым бэсціць гэтак дзеда. Шынклер.
2. Брудзіць, псаваць, даводзіць да непрыгоднасці што‑н. Бэсціць вопратку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задава́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑вацы, Т ‑ай, ж.
Разм. Фанабэрысты, ганарысты чалавек; зазнайка. Раней яна, Паліна Фёдараўна, лічыла Вікторыю Аркадзеўну і ганарыстай, і задавакай, і ўсё гэта толькі праз тое, што яны не ведалі адна адну. Паслядовіч. [Валіку] стала крыўдна, што яго папраўляе дзяўчынка, ды яшчэ пры ўсіх. «Задавака ўсё ж яна. Выхваляецца, што многа ведае». Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шу́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Разм. Тое, што і жарт (у 1 знач.). — Ну, што з вамі, мае шуткі? Што вы ў голавы ўзялі? — Гаварыў Сымонка з імі. Дый самога страх шугаў. Колас. Досыць! Не шутка іграць на кларнеце, Медныя жменяй сыпаць акорды. Танк. Заўсёды над кожным яна [Гэля] адпальвала якую-небудзь шутку. Паджартавала яна і над Зосяю. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)