Лу́зік ’галіна’ (слаўг., Мат. Маг.). Да галу́за 1 (гл.) ’тс’ з адпадзеннем пачатковых г‑a‑, якія атаясамліваліся як прыстаўныя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
святлофізіяло́гія, ‑і, ж.
Галіна фізіялогіі раслін, якая вывучае дзеянне натуральнага і штучнага святла на розныя фізіялагічныя працэсы (рост, фотасінтэз раслін і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэлеаўтама́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Галіна аўтаматыкі, якая ахоплівае тэорыю і прынцыпы пабудовы сістэм кіравання з выкарыстаннем метадаў і сродкаў тэлемеханікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэлефані́я, ‑і, ж.
Спец. Галіна навукі і тэхнікі, якая вывучае прынцыпы пабудовы сістэм тэлефоннай сувязі, распрацоўвае апаратуру для яе ажыццяўлення і выкарыстання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
odgałęzienie
н.
1. галіна;
2. адгалінаванне;
odgałęzienie linii kolejowej — чыгуначная ветка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
domena
ж. кніжн.
1. поле дзейнасці; галіна; сфера;
2. гіст. дамен
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Вець ’радок, нізка’ (Федар., 6), відавочна, з’яўляецца пераносам з першаснага вець ’галіна’ → ’галіна, на якой у радок сядзяць птушкі’, укр. віть ’галіна’, рус. паўд. веть ’тс’, польск. wić ’тонкі пруток, гнуткая лаза’; ’адросткі раслін’, балг. вица ’тс’, літ. vytìs ’лаза’, лат. vitols ’вярба’, лац. vītis ’вінаградная лаза’, ст.-в.-ням. wîda ’вярба’, ст.-інд. vētasás ’прут, павойная расліна’, авест. vaēiti ’вярба’, н.-перс. bîd, грэч. ὀῖσος ’тс’, ἰτέα (Ϝιτέα) ’вярба’. Прасл. větь мела значэнне ’павойная расліна’. Чаргаванне ў корані. Да віць. Гл. Фасмер, 1, 306; Брукнер, 613; Махэк, 692; Шанскі, 1, В, 77; БЕР, 1, 156.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
электраэнерге́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Вядучая галіна энергетыкі, якая забяспечвае электрыфікацыю гаспадаркі краіны на аснове рацыянальнага расшырэння вытворчасці і размеркавання электрычнай энергіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оли́вковый алі́ўкавы;
оли́вковое де́рево алі́ўкавае дрэ́ва;
оли́вковое ма́сло алі́ўкавы але́й;
оли́вковый цвет алі́ўкавы ко́лер;
оли́вковая ветвь перен. алі́ўкавая галіна́ (галі́нка).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ответвле́ние ср.
1. (ветвь) галіна́, -ны́ ж.;
2. в др. знач. адгалінава́нне, -ння ср.;
ответвле́ние железнодоро́жной магистра́ли адгалінава́нне чыгу́начнай магістра́лі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)