major2 [ˈmeɪdʒə] n.

1. AmE асно́ўны прадме́т, які́ вывучае студэ́нт універсітэ́та або́ кале́джа, спецыяліза́цыя;

What is your major? Які твой асноўны прадмет?

2. AmE той, хто вывуча́е пэ́ўны прадме́т у я́касці асно́ўнага;

He is a history major. Яго спецыялізацыя – гісторыя.

3. mus. мажо́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prickly [ˈprɪkli] adj.

1. калю́чы;

prickly bushes калю́чыя кусты́

2. які́ адчувае пако́лванне, калаццё;

a prickly sensation адчува́нне пако́лвання

3. які́ прычыняе турбо́ты

4. infml запа́льчывы; раздражня́льны; зласлі́вы;

He was in a very prickly mood that morning. Ён быў вельмі раздражнёны той раніцай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

redundant [rɪˈdʌndənt] adj.

1. BrE скаро́чаны, зво́льнены; той, хто стра́ціў рабо́ту;

become redundant быць зво́льненым (па скарачэнні штатаў); стаць беспрацо́ўным

2. залі́шні, празме́рны, лі́шні;

The words gradually became redundant and dropped out of the language. Словы паступова выйшлі з ужытку і зніклі з мовы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

амфібарэа́льны

(ад амфі- + лац. borealis = паўночны)

звязаны з пашырэннем арганізмаў, пры якім адзін і той жа від жыве ва ўмераным і на ўскраіне арктычных паясоў акіянаў (напр. дэльфіны, цюлені, траска).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

маніпуля́тар

(фр. manipulateur)

1) той, хто выконвае маніпуляцыі пры ручной рабоце;

2) цыркавы артыст-фокуснік;

3) прыстасаванне для выканання дапаможных аперацый у вытворчых працэсах;

4) прыстасаванне для перадачы тэлеграфных сігналаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флорагене́тыка

(ад флора + генетыка)

раздзел батанікі і фларалогіі, які вывучае гісторыю і сучаснае развіццё флор зямнога шара ў сувязі з эвалюцыяй раслін той або іншай флоры ў пэўных геагістарычных умовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

menial

[ˈmi:niəl]

1.

adj.

1) лёкайскі

to do menial tasks — выко́нваць чо́рную пра́цу, працава́ць паслуга́чом

2) ні́зкі, про́сты (пра пахо́джаньне)

2.

n.

слуга́ -і́, лёкай -я, паслуга́ч -а́ m., той, хто выслу́жваецца ў каго́-н.; чэ́лядзь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лято́го ’аднак, усё ж’ (Клім.). Зах.-палес. Утварылася з канструкцыі з р. скл. dlatogo < dělʼa togo ’для таго’. Да для і той (гл.). Параўн. аналагічныя рус. КАССР для́ то ’аднак’, наўг. для́ то‑таки ’ўсё ж’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасажы́ртой, хто едзе на поездзе, параходзе, аўтобусе, ляціць на самалёце’ (ТСБМ). З франц. passager ’тс’ праз польск. (pasażer) ці рус. (пассажи́р) мову. Сюды ж пасажы́рка ’пасажырскі аўтобус’ (іўеў., Сцяшк. Сл.) — суфікс як у чыгунка, конка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́вар ’кухар’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), по́варка ’кухарка’ (Нас.), ст.-бел. поварь ’кухар’ (Сл. Скар.). Укр. по́вар, рус. повар ’тс’, ’той, хто падае пачастунак удзельнікам вясельнага паязду’, пова́рнік ’кухар’, польск. powar ’тс’. Ад по- і варыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)