moment
momen|t, ~u1. момант; імгненне;
2. момант; фактар; чыннік;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
moment
momen|t, ~u1. момант; імгненне;
2. момант; фактар; чыннік;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
long1
1. праця́глы, до́ўгі;
for a long time до́ўгі час;
a long memory до́брая па́мяць;
a long time ago даўно́;
2. до́ўгі, даўгі́;
thelong jump скачо́к у даўжыню́
♦
at long last нарэ́шце;
the long and short оf it са́мая су́тнасць гэ́тага, са́мае гало́ўнае;
the long and short of it is that… караце́й ка́жучы, спра́ва ў тым, што…;
be long in the tooth
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
выйсці дзеяслоў | закончанае трыванне
Пайсці адкуль-н., пакінуць межы чаго-н.
Паявіцца, апынуцца дзе-н. (пайшоўшы адкуль-н.).
пераноснае значэнне: Перастаць быць у якім-н. стане, становішчы.
Быць выдадзеным, надрукаваным.
безасабовая форма: Прыйсціся, дастацца, выпасці.
Зрасходавацца, кончыцца.
(са словам «замуж» або без яго). Стаць чыёй-н. жонкай.
Атрымацца, утварыцца ў выніку якой-н. апрацоўкі, падрыхгоўкі, якіх-н. дзеянняў.
Здарыцца, адбыцца ў выніку чаго-н.
Зрабіцца, стаць кім-н.
Пра паходжанне каго-н.
|| незакончанае трыванне: выходзіць.
|| назоўнік: выхад.
|| прыметнік: выхадны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
хроніка, ‑і,
1. Запіс гістарычных падзей у храналагічнай паслядоўнасці; летапіс.
2. Літаратурны твор, у якім паслядоўна выкладаецца гісторыя грамадскіх, палітычных і іншых падзей.
3. Кароткая інфармацыя аб бягучых падзеях (у газеце, часопісе, па радыё).
4. Дакументальны
[Грэч. chroniká.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dréhen
1.
1) круці́ць
2) паваро́чваць
3) вырабля́ць (нешта круцячы)
4) выто́чваць; абто́чваць
5) здыма́ць (
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
new
1. но́вы;
a new film но́вы
2. незнаёмы; нязвы́клы, нязвы́чны;
3. све́жы;
new bread то́лькі што спе́чаны/све́жы хлеб;
new potatoes малада́я бу́льба
4. суча́сны, найно́ўшы; навамо́дны;
the newest fashions апо́шнія фасо́ны ўбо́раў
5. но́вы, і́ншы, другі́;
a new day но́вы дзень
♦
(as) good as new як но́вы/но́венькі;
turn over a new leaf/start a new life пачына́ць но́вае жыццё; выпраўля́цца, станаві́цца ле́пшым;
new broom но́вае нача́льства, но́вая мятла́ (
tomorrow is a new day ≅ ра́ніца мудрэ́йшая за ве́чар; што было́, то ба́чылі, а што бу́дзе – паба́чым
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
shoot2
shoot an arrow пусці́ць стралу́
2. застрэ́ліць, забі́ць
3. палява́ць;
be out shooting быць на палява́нні
4. не́сціся, імча́цца;
5. кі́даць;
shoot a glance кі́нуць ху́ткі по́зірк
6. здыма́ць
♦
be/get shot of
shoot a line
shoot down
shoot down a plane збіць самалёт
shoot off
♦
shoot one’s mouth off (about
shoot up
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
slow1
1. паво́льны, ці́хі, мару́дны, няху́ткі;
a slow oven малы́, сла́бы аго́нь (у духоўцы);
a slow train цягні́к з усі́мі прыпы́нкамі;
walk at a slow pace ісці́ паво́льнай хадо́й
2. тупы́, няке́млівы;
3. (in/about) мару́дны, мару́длівы;
4. су́мны, неціка́вы (пра
5. : My watch is
3 mi nutes slow. Мой гадзіннік адстае на 3 хвіліны.
slow down
1. збаўля́ць ху́ткасць
2. запаво́льваць; запаво́львацца;
slow up
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
шумны 1, ‑ая, ‑ае.
1. Які стварае, робіць шум 1 (у 1 знач.).
2. Які робіць шмат шуму, гучна гаворыць; крыклівы і пад. (пра чалавека).
3. Які суправаджаецца шумам, адбываецца з шумам (у 1, 2 знач.).
4. Поўны кіпучай дзейнасці, напоўнены шумам, ажыўлены.
5.
шумны 2, ‑ая, ‑ае.
Які ўтварае на сваёй паверхні пену (пра напітак); пеністы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
да1 прыназоўнік
Выражае прасторавыя адносіны.
Паказвае на час дзеяння.
Ужыв. для абазначэння мяжы, да якой пашыраецца дзеянне.
Ужыв. пры вызначэнні мэты дзеяння.
Ужыв. для абазначэння велічыні, памеру чаго-н.
Ужыв. для вызначэння ступені якасці, якой дасягае дзеянне, стан.
Ужыв. для падкрэслівання такой падзеі, якая адбылася раней чаго-н. іншага.
Ужыв. для указання на прадмет, асобу, на якую накіравана дзеянне.
Ужыв. для вызначэння прыгоднасці да чаго-н.
Ужыв. для выражэння адносін да каго-, чаго-н.
Ужыв. для абазначэння падабенства, блізкасці да каго-, чаго-н.
Ужыв. для паказання паўнаты колькаснага ахопу каго-, чаго-н.
Ужыв. для выражэння прыблізнай колькасці чаго-н.
У спалучэнні з прыназоўнік «ад» і другім лічэбнікам ужыв. для абазначэння абмежавальных велічынь каго-, чаго-н.
Ужыв. ў выразе пры развітанні.
Ужыв. ў выразе пры дзеяслове «сватацца».
Ужыв. ў пачатку загалоўкаў навуковых артыкулаў, даследчых прац.
Ужыв. для выказвання захаплення кім-, чым-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)