фільм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Твор мастацтва для дэманстрацыі, паказу ў кіно; кінакарціна.

Дакументальны ф.

Прыгодніцкі ф.

2. Тонкая празрыстая плёнка з нанесеным на яе святлоадчувальным слоем, якая ўжываецца для фатаграфічнай і кінематаграфічнай здымкі (спец.).

|| прым. фі́льмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́льм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фі́льм фі́льмы
Р. фі́льма фі́льмаў
Д. фі́льму фі́льмам
В. фі́льм фі́льмы
Т. фі́льмам фі́льмамі
М. фі́льме фі́льмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фільм м. фильм;

гукавы́ ф. — звуково́й фильм;

дакумента́льны ф. — документа́льный фильм;

каляро́вы ф. — цветно́й фильм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фільм, ‑а, м.

1. Твор кінамастацтва для паказу на экране; тое, што і кінафільм. Гукавы фільм. Каляровы фільм. □ Асабліва.. [Зоя] любіла кінаартыстаў, запісвала новыя песні з апошніх фільмаў і адчувала сябе шчасліваю. Грахоўскі.

2. Тонкая празрыстая плёнка з нанесеным па яе святлоадчувальным слоем, якая ўжываецца для фатаграфічнай і кінематаграфічнай здымкі.

3. Тое, што і фільмакопія.

•••

Панарамны фільм — фільм, зняты пры дапамозе спецыяльнай апаратуры для дэманстрацыя на вялікім паўкруглым экране (кінапанарама) або на экранах, якія акружаюць гледача з усіх бакоў (кругавая кіпапанарама).

[Англ. film — абалонка, плёнка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Фільм 4/346; 10/594

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фільм м. Film m -(e)s, -e;

нямы́ фільм Stúmmfilm m;

гукавы́ фільм Tónfilm m;

агу́чаны фільм bespróchener [vertónter] Film;

маста́цкі фільм Spíelfilm m;

дакумента́льны фільм Dokumentárfilm m;

мультыплікацы́йны фільм Tríckfilm m, Zéichenfilm m;

дэтэкты́ўны фільм Kriminálfilm m, Krími m -s, -s;

пака́зваць фільм éinen Film vórführen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фільм

т. 16, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фільм

(англ. film = літар. плёнка)

твор кінамастацтва для паказу на экране; кінафільм (напр. каляровы ф., гукавы ф.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дывідзі́-фі́льм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дывідзі́-фі́льм дывідзі́-фі́льмы
Р. дывідзі́-фі́льма дывідзі́-фі́льмаў
Д. дывідзі́-фі́льму дывідзі́-фі́льмам
В. дывідзі́-фі́льм дывідзі́-фі́льмы
Т. дывідзі́-фі́льмам дывідзі́-фі́льмамі
М. дывідзі́-фі́льме дывідзі́-фі́льмах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́рна-фільм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́рна-фільм па́рна-фі́льмы
Р. па́рна-фі́льма па́рна-фі́льмаў
Д. па́рна-фі́льму па́рна-фі́льмам
В. па́рна-фільм па́рна-фі́льмы
Т. па́рна-фі́льмам па́рна-фі́льмамі
М. па́рна-фі́льме па́рна-фі́льмах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)