фільм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Твор мастацтва для дэманстрацыі, паказу ў кіно; кінакарціна.

Дакументальны ф.

Прыгодніцкі ф.

2. Тонкая празрыстая плёнка з нанесеным на яе святлоадчувальным слоем, якая ўжываецца для фатаграфічнай і кінематаграфічнай здымкі (спец.).

|| прым. фі́льмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фільм м. фильм;

гукавы́ ф. — звуково́й фильм;

дакумента́льны ф. — документа́льный фильм;

каляро́вы ф. — цветно́й фильм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фільм, ‑а, м.

1. Твор кінамастацтва для паказу на экране; тое, што і кінафільм. Гукавы фільм. Каляровы фільм. □ Асабліва.. [Зоя] любіла кінаартыстаў, запісвала новыя песні з апошніх фільмаў і адчувала сябе шчасліваю. Грахоўскі.

2. Тонкая празрыстая плёнка з нанесеным па яе святлоадчувальным слоем, якая ўжываецца для фатаграфічнай і кінематаграфічнай здымкі.

3. Тое, што і фільмакопія.

•••

Панарамны фільмфільм, зняты пры дапамозе спецыяльнай апаратуры для дэманстрацыя на вялікім паўкруглым экране (кінапанарама) або на экранах, якія акружаюць гледача з усіх бакоў (кругавая кіпапанарама).

[Англ. film — абалонка, плёнка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільм

т. 16, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фільм-бале́т (род. фі́льма-бале́та) м. фильм-бале́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фільм-о́пера (род. фі́льма-о́перы) м. фильм-о́пера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фільм-партрэ́т (род. фі́льма-партрэ́та) м. фильм-портре́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэтэктыўны фільм

т. 6, с. 362

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ігравы фільм

т. 7, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кароткаметра́жны фільм

т. 8, с. 90

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)