Verbum

зне́шні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца звонку, за межамі чаго-н.

З. выгляд.

Знешняе асяроддзе.

2. Які праяўляецца толькі з вонкавага боку і не адпавядае ўнутранаму стану.

З. спакой.

Знешне (прысл.) ён быў задаволены.

3. перан. Павярхоўны, пазбаўлены глыбіні, унутранага зместу.

З. бляск.

4. Які адносіцца да зносін з замежнымі дзяржавамі.

Знешняя палітыка.

З. гандаль.

смы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. што. Выскубваць кудзелю пры прадзенні.

С. кудзелю.

2. каго-што. Тузаць за што-н.

С. за рукаў.

3. Скубці, шчыпаць што-н.

С. цыбулю з вянка.

|| аднакр. смы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| зак. насмы́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. смы́канне, -я, н.

нату́зацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Стаміцца ад цяжкай тузаніны, звязанай з рэзкімі рухамі.

Так натузаецца маці за дзень, што ні рук і ні ног не чуе.

загаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Штучная перашкода для руху каго-, чаго-н.

Мінныя загароды.

Драцяная з.

2. Агароджа, загарадзь.

Заехаць за загароду.

зацяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. Замарыцца ад доўгай хады.

З. за дзень.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Забрудзіцца ад працяглага нашэння.

Вопратка зацягалася.

папа́даць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ае; -аем, -аеце, -аюць; зак.

Упасці ў вялікай колькасці або многа разоў, адзін за другім.

З паліцы пападалі кніжкі.

паразіты́зм, -у, м.

1. Суіснаванне двух арганізмаў, пры якім адзін арганізм (паразіт) корміцца за кошт другога.

2. перан. Жыццё з чужой працы, дармаедства.

|| прым. паразіты́чны, -ая, -ае.

уло́пацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

1. у што. Папасці ў непрыемнае становішча з-за промаху, памылкі.

У. ў бяду.

2. у каго. Закахацца.

У. ў дзяўчыну.