стра́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Вельмі моцны, нястрымны ў сваім праяўленні (пра пачуцці). Дзейнасць пісьменнікаў прасякнута вялікім імкненнем адлюстраваць веліч і героіку свайго часу, страсным жаданнем сказаць сваё новае слова. Пшыркоў. // Пранікнуты моцным пачуццём, уздымам, натхненнем. Страсныя спрэчкі. □ Рэвалюцыйная эпоха патрабавала баявога, страснага, палітычнадзейснага слова. Івашын.
2. Які з вялікім уздымам адносіцца да чаго‑н., цалкам аддаецца якой‑н. справе. Страсны барацьбіт за шчасце народа. // Уласцівы такому чалавеку, які належыць яму. Была ціша, і толькі здалёк, з танцавальнай пляцоўкі, далятаў сумны і страсны голас спевака: круцілі пласцінку. Караткевіч.
3. Здольны на моцнае каханне, страсць. Страсны чалавек. // Вельмі палкі, гарачы. Яшчэ трапяталіся смехам вейкі, як .. [Рэня] ўздыхнула і раптам парыўчата абняла .. [Алёшку], страсным пацалункам апаліла анямеўшыя губы яго, выхапіла з рук самавар і хутка знікла за форткай. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
narrow
[ˈnæroʊ]
1.
adj.
1) вузкі́, вузе́нькі; нешыро́кі; це́сны (прахо́д і пад.)
2) ледзь магчы́мы
a narrow victory — ледзь здабы́тая перамо́га
3) нязна́чны
a narrow majority — нязна́чная бальшыня́
4) вузкі, абмежава́ны; неталера́нтны (напр. ро́зум)
5) ве́льмі дакла́дны, пі́льны, ува́жлівы
a narrow scrutiny — ве́льмі дакла́днае й ува́жнае дасьле́даваньне
6) цяжкі́
to live in narrow circumstances — жыць у цяжкі́х абста́вінах
2.
n. narrows
ву́зкая ча́стка ракі́, прато́кі; цясьні́на f.
3.
v.
звужа́ць (-ца)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nippy [ˈnɪpi] adj. infml
1. ве́льмі хало́дны;
a nippy morning хало́дная ра́ніца;
The weather is nippy today. Сёння марозіць.
2. BrE шпа́ркі, руха́вы;
You’ll have to be nippy if you want to be on time. Табе трэба варушыцца, калі не хочаш прыпазніцца.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
grudge2 [grʌdʒ] v.
1. дава́ць, рабі́ць ве́льмі неахво́тна; шкадава́ць, скупі́цца;
I grudge paying so much. Мне шкада плаціць так шмат.
2. : grudge smb. smth. зайздро́сціць ка́му-н. у чым-н.;
I don’t grudge him his success. Я не зайздрошчу яго поспеху.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
easy1 [ˈi:zi] adj.
1. лёгкі, няця́жкі
2. натура́льны, про́сты
3. спако́йны; бестурбо́тны
4. прые́мны; дружалю́бны
5. паво́льны
♦
as easy as anything/as ABC infml ве́льмі лёгкі; лёгка; про́ста;
easy money лёгкі заро́бак;
have an easy time BrE жыць без турбо́т
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
severe [sɪˈvɪə] adj.
1. (on/with) суро́вы; стро́гі; цвёрды, непахі́сны
2. ве́льмі ця́жкі, невыно́сны, по́ўны выпрабава́нняў;
a severe pain мо́цны боль;
a severe loss вялі́кая стра́та
3. неспрыя́льны для жыцця́; хало́дны;
a severe winter суро́вая зіма́;
a severe wind рэ́зкі ве́цер, сі́вер
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
про́сто нареч., част. про́ста;
зада́ча реша́ется про́сто зада́ча раша́ецца про́ста;
мне про́сто не удало́сь прие́хать мне про́ста не ўдало́ся прые́хаць;
про́сто-на́просто про́ста, про́ста-такі, ве́льмі про́ста;
про́сто так про́ста так;
а ла́рчик про́сто открыва́лся а разга́дка была́ про́стая.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Гарну́ць ’грэбці, веславаць; прытульваць, прыцягваць’ (БРС, Шат.), ’мець прыхільнасць’, ’грэбці, веславаць’ (Нас.), ’грэбці, заграбаць што-н.’ (Касп., Сцяшк., Бяльк., Сл. паўн.-зах.). Адносіцца да вялікай групы прасл. дзеясловаў *gъrtati: *gъrtnǫti (бел. гарта́ць — гарну́ць) з вельмі разгалінаванай семантыкай. Агляд значэнняў у паасобных слав. мовах гл. у Трубачова, Эт. сл., 7, 214–215. Параўн. гарта́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Го́дны ’годны, прыдатны’ (БРС, Шат., Касп.). Рус. го́дный, укр. гі́дний. Слова гэта вядома ва ўсіх слав. мовах і мае вельмі разгалінаваную семантыку (дэталёвы агляд у Трубачова, Эт. сл., 6, 192–193). Паводле Трубачова (там жа), большасць гэтых слав. лексем утворана ад прасл. *goditi (дзеяслова з шырокай семантыкай, гл. Трубачоў, там жа, 188–190).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дуча́й ’адтуліна ў верхнім камені жорнаў’ (Сл. паўн.-зах.). Рус. дуча́й ’тс’. Запазычанне з польск. duczaj ’тс’ (а гэта з італ. doccia ’водаправодная труба, жолаб’). Падрабязны агляд форм і семантыкі гл. у Фасмера, 1, 556; вельмі дэталёва Слаўскі, 1, 176. Іначай аб паходжанні польск. слова Брукнер, 102 (лічыць слав. словам; непераканаўча). Параўн. ду́чка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)