дражлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дражлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забулды́га, ‑і, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заржаве́ць і заіржаве́ць, ‑ее; 
Пакрыцца ржою, стаць іржавым. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згарэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Які згарэў; спалены. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неашча́дны, ‑ая, ‑ае.
Які не вызначаецца ашчаднасцю; неэканомны. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недато́пак, ‑пка, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павыву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; 
Вывучыць усё, многае або ўсіх, многіх. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; 
Плюхацца некаторы час. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перфе́кт, ‑а, 
У некаторых мовах — адна з форм прошлага часу дзеяслова, якая абазначае, што дзеянне закончылася ў мінулым, а вынік яго працягваецца 
[Ад лац. perfectus — закончаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыро́бак, ‑бку, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)