mould1 [məʊld] n. BrE
1. фо́рма, фо́рмачка; шабло́н
2. хара́ктар
♦
break the mould паруша́ць трады́цыю, адступа́ць ад шабло́ну;
be cast in the same mould быць адно́лькавым (з кім-н.), ≅ з аднаго́ це́ста
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
заква́ска ж., в разн. знач. заква́ска;
з. хле́ба — заква́ска хле́ба;
палажы́ць ~ку ў це́ста — положи́ть заква́ску в те́сто;
чалаве́к до́брай ~кі — челове́к хоро́шей заква́ски
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́гма
(гр. magma = цеста, густая мазь)
расплаўленая вогненная маса, якая ўтвараецца пад уздзеяннем высокай тэмпературы і ціску ў глыбінных зонах Зямлі, а пасля вывяржэння на паверхню застывае.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Вы́хвацень ’ляпёшка з хлебнага цеста’ (Вешт. дыс.); ’корж’ (Мат. Гом.), выхватка ’малы хлябок, спечаны на скаварадзе’ (Сцяшк.). Ад выхваціць. Параўн. у семантычных адносінах чэш. дыял. vychopeň, польск. wychopień ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ugnieść
зак. умяць, замясіць;
ugnieść ciasto na kluski — замясіць цеста на галушкі;
гл. zagnieść
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
папамясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што і чаго.
Разм. Мясіць доўга, неаднаразова; памясіць многа чаго‑н. Папамясіць цеста. □ Яшчэ зімою, як замерзне [грэбля], ці ўлетку, калі спёка, сюды-туды, можна па ёй перабрацца на другі бок. Але восенню і вясною... Ого! Тут папамесім гразі. Каліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Надыха́нка ’хлеб з цеста, замешанага грэцкай мукой на аржаной рошчыне’ (мядз., Нар. сл.). Відаць, да дыхаць ’падыходзіць, уздымацца (пра хлеб)’, семантычная паралель — пышка, пышны ад пыхаць (гл. Фасме, 3, 422).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раска́тывать несов.
1. (разворачивать) раско́чваць;
раска́тывать шту́ку полотна́ раско́чваць тру́бку палатна́;
2. (катком) раска́чваць;
раска́тывать те́сто раска́чваць це́ста;
3. (много ездить) разг. раз’язджа́ць;
4. (выравнивать) ука́чваць, выраўно́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
под, ‑а, М ‑дзе; мн. пады, ‑оў; м.
Гарызантальная паверхня ўнутры печы, на якую кладзецца паліва. [Жанчына] сплюхнула цеста на лапату, звыклымі рухамі загладзіла буханку і таропка скінула на гарачы под печы. Стаховіч. [Пякарня] некалі яшчэ тут была, прыватная, трэба было печы перакласці, з новай цэглы пады паслаць. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зрабіцца тонкім у выніку качання чым‑н. па паверхні. Цеста раскачалася.
2. Разм. Выйсці са стану апатыі, бяздзейнасці. Слаба ў нас праходзіць кампанія агляду вытворчых нарад, не раскачаліся так, як у іншых мясцкомах вузла. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)