прафанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Апошліць (апашляць), па-невуцку сказіць (скажаць) што‑н. агульнапрынятае (ідэю, вучэнне, твор мастацтва і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трагікамі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да трагікамедыі (у 1 знач.). Трагікамічны твор.

2. Сумны і смешны адначасова. Трагікамічны выпадак. Трагікамічная падзея.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

serenade

[,serəˈneɪd]

1.

n.

1) сэрэна́да f.

2) ліры́чны музы́чны твор

2.

v.t.

пяя́ць сэрэна́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

penmanship

[ˈpenmənʃɪp]

n.

1) піса́ньне пяро́м, алавіко́м, калігра́фія f., по́чырк -у m.

2) літарату́рны твор

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

voluminous

[vəˈlu:mɪnəs]

adj.

1) абшы́рны, прасто́рны

2) шматтамо́вы (пра твор)

3) пло́дны, пладлі́вы (пра пісьме́ньніка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

epistle

[ɪˈpɪsəl]

n.

1) пасла́ньне n.

2) эпі́стала f., літарату́рны вершава́ны твор у фо́рме ліста́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

о́пера ж

1. (твор) Óper f -, -n;

2. (тэатр) Ópernhaus n -es, -häuser, Óper f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аўтабіяграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аўтабіяграфіі, уключае элементы аўтабіяграфіі. // Звязаны з жыццём аўтара, з’яўляецца яго аўтабіяграфіяй. Аўтабіяграфічны твор. Аўтабіяграфічны матэрыял. Аўтабіяграфічныя апавяданні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́нчанасць, ‑і, ж.

Стан закончанага. Закончанасць думкі. Закончанасць вобраза. □ Аўтар хоча давесці свой твор да ўзорнай закончанасці, да найбольшай злітнасці формы з ідэяй. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макулату́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да макулатуры (у 1 знач.). Макулатурная маса.

2. перан. Які з’яўляецца макулатурай (у 2 знач.). Макулатурны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)