promować

незак.

1. пераводзіць (у наступны клас);

2. даваць ступень доктара

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stage​2 [steɪdʒ] n. фа́за, ступе́нь, эта́п;

a stage of development ста́дыя развіцця́;

a stage of latency med. інкубацы́йны перы́яд;

at this stage на да́дзеным эта́пе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нагу́л м с.-г. (адкорм жывёлы) Mast f -; Wéidemast f;

2. (ступень адкормленасці) erréichter Grád der Mast; Gewíchtzunahme f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Súperlativ

m -s, -e грам. найвышэ́йшая ступе́нь

◊ in ~en spréchen* — перабо́льшваць, перавялі́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жо́рсткі, -ая, -ае.

1. Крайне суровы, бязлітасны, неміласэрны.

Ж. чалавек.

Жорсткая расправа.

2. Вельмі моцны па сіле праяўлення, які пераўзыходзіць звычайную меру, ступень.

Жорсткая барацьба.

Жорсткія баі.

3. перан. Строгі, такі, які не дапускае выключэнняў.

Ж. рэжым.

Жорсткія ўмовы.

4. Пра ваду, якая ўтрымлівае шмат кальцыевых і магніевых солей.

|| наз. жо́рсткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагру́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. гл. нагрузіць.

2. Загружанасць работай якой-н. установы, прадпрыемства, машыны, апарата.

Н. электрасеткі ў вячэрнія гадзіны.

Н. электрастанцыі.

3. перан. Ступень выразнасці, насычанасці чым-н. (у дачыненні да літаратуры, мастацтва і пад.).

Гэты вобраз нясе вялікую ідэйна-мастацкую нагрузку.

|| прым. нагру́зачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разра́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Група, катэгорыя асоб, прадметаў або з’яў, аб’яднаных агульнасцю якіх-н. прыкмет.

Р. раслін.

2. Ступень, афіцыйна зацверджаны ўзровень кваліфікацыі ў прафесіі, спорце.

Токар сёмага разраду.

3. У матэматыцы: месца, якое займае лічба пры пісьмовым абазначэнні ліку.

Лічба другога разраду.

|| прым. разра́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акта́ва

(лац. octava = восьмая)

1) муз. восьмая ступень гамы;

2) літ. васьмірадковая страфа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

павеліча́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць для павелічэння таго, што разглядаецца. Павелічальнае шкло. Павелічальныя лінзы.

2. У граматыцы — звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць большую велічыню прадмета або большую ступень якасці. Павелічальныя суфіксы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

height

[haɪt]

n.

1) рост -у m. (чалаве́ка), вышыня́ f. (ха́ты, гары́)

2) узвы́шша n.

3) верхаві́на f. (гары́), верх -у m.

4) найвышэ́йшая ступе́нь, кра́йнасьць f.

the height of fashion — апо́шні крык мо́ды

5) высо́кі ранг, высо́кая ступе́нь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)