Скліць 1 ‘скуліць, ныць’ (Касп.). Магчыма, іншая ступень чаргавання да склець (гл.).
Склі́ць 2 ‘шкліць’ (Нас.). Гл. шкліць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)