simple

[ˈsɪmpəl]

1.

adj.

1) лёгкі, няця́жкі

a simple problem — лёгкая зада́ча

2) про́сты, несклада́ны, не састаўны́

а) a simple sentence — про́сты сказ

б) a simple one-celled animal — про́стая аднакле́тачная жывёліна

3) чы́сты, шчы́ры

My answer is the simple truth — Мой адка́з — чы́стая пра́ўда

4) звыча́йны, про́сты

simple clothes — про́стая во́пратка

simple people — про́стыя лю́дзі

5) натура́льны (пра паво́дзіны, мане́ры)

6) прастаду́шны, шчы́ры

a simple heart — шчы́рае сэ́рца

7) тупы́; дурны́, недаразьві́ты

2.

n.

1) прастаду́шны, няхі́тры чалаве́к, прасьця́к -а́ m.

2) не́шта про́стае, несклада́нае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

downright

[ˈdaʊnraɪt]

1.

adj.

1) і́сны; я́ўны, відаво́чны

2) про́сты, катэгары́чны

2.

adv.

ца́лкам, абсалю́тна, зусі́м, про́ста

He was downright rude — Ён быў про́ста -ткі гру́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

offhand

[,ɔfˈhænd]

1.

adv.

1) з рукі́, экспро́мптам, з хо́ду, на хаду́, без падрыхто́ўкі

2) бесцырымо́нна

2.

adj.

1) імправізава́ны

2) про́сты, бесцырымо́нны

3) няве́тлівы, нетакто́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pallet

[ˈpælət]

n.

1) пасьце́ль з сало́мы, сяньні́к сеньніка́ m.

2) малы́, про́сты ло́жак; на́ры pl. only, пало́к -ка́ m., пол пала́ m. (у сяля́нскай ха́це)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

common2 [ˈkɒmən] adj.

1. распаўсю́джаны, звыча́йны;

the common cold звыча́йная прасту́да

2. агу́льны, суме́сны, супо́льны;

the Common Market Агу́льны ры́нак;

for the common good дзе́ля агу́льнага дабра́

3. про́сты; звыча́йны;

the common people про́стыя/звыча́йныя лю́дзі

common or garden BrE, infml звыча́йны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

infach

1.

a про́сты, несклада́ны, звыча́йны

die Sche liegt ganz ~ — спра́ва зусі́м я́сная

2.

adv про́ста; сапраўды́

das ist infach nmöglich — гэ́та про́ста немагчы́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

непасрэ́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае прамежкавых звенняў; прамы. Непасрэдная сувязь. Непасрэднае кіраўніцтва. Непасрэдны начальнік. □ Непасрэднага ўплыву французская мова на беларускую не мела. Юргелевіч. [Гарлахвацкі:] Я хачу, каб вы працавалі пад маім непасрэдным наглядам. Крапіва.

2. Які робіць усё без сумнення, кіруючыся толькі ўнутранымі схільнасцямі; просты, шчыры. Была Жана непасрэдная, вясёлая, быццам пранізаная сонечным святлом. Даніленка. Шурка вельмі непасрэдны і шчыры чалавек. Васілевіч. // Які праяўляецца свабодна, натуральна. Слова за слова — і размова набыла шчыры, непасрэдны характар. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папуля́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Просты, зразумелы, даступны (па зместу, мове, форме і пад.). Папулярная літаратура. Папулярная музыка.

2. Які карыстаецца сімпатыямі грамадскасці, шырока вядомы. Яго [Каліноўскага] імя было вельмі папулярным сярод мае. Ларчанка. Па той зацікаўленасці, якую праяўлялі палітвязні да Мікодыма Вайцяхоўскага, Максім здагадаўся, што яго новы сусед сярод палітвязняў з’яўляецца папулярнай асобай. Машара. // Распаўсюджаны, шырока вядомы. Папулярная песня. □ Верш [М. Танка] «Спатканне» — адзін з лепшых і найбольш папулярных у свой час узораў грамадзянскай лірыкі паэта давераснёўскай пары. Бугаёў.

[Ад лац. popularis — народны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спро́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спрасціць.

2. у знач. прым. Больш просты; прасцей, чым раней. Спрошчаная арфаграфія. Спрошчаны механізм.

3. у знач. прым. Недастаткова глыбокі, прымітыўны. Бясспрэчна адно: дзіцячы пісьменнік не мае права даваць чытачу спрошчанае ўяўленне аб жыцці, ён павінен умець проста і зразумела гаварыць аб складаным. Шкраба. Спрошчаны фінал у пэўнай меры перашкодзіў твору стаць цэласным, унутрана завершаным. Мушынскі.

4. у знач. прым. Разм. Вызвалены ад патрабаванняў маралі; празмерна вольны. Спрошчаныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prime

I [praɪm]

1.

adj.

1) гало́ўны, найважне́йшы

2) пе́ршы, пачатко́вы

3) даскана́лы, першара́дны

4) Math., prime numberпро́сты лік

2.

n.

1) цьвет, ро́сквіт -у m.

in the prime of life — у цьве́це жыцьця́

2) про́сты лік

II [praɪm]

v.t.

1) грунтава́ць (пакрыва́ць паве́рхню пе́ршым пласто́м фа́рбы)

2) забясьпе́чваць інфарма́цыяй

3) уліва́ць ваду́ ў по́мпу (каб пачала́ працава́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)