Смуро́д ‘непрыемны, агідны пах’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Ласт., Касп., Бяльк., Шат., Байк. і Некр., Сержп. Прымхі, Сл. ПЗБ), смо́рад ‘тс’ (Нас., Бяльк., Ласт., Байк. і Некр.), сюды ж смуро́д, сморо́д ‘чорныя парэчкі’ (ТС), смуро́да ‘тс’ (Бяльк.), смуро́ды ‘тс’ (Касп., Нік. Очерки). Укр. смо́рід, рус. смо́род, стараж.-рус. смородъ, польск. smród, в.-луж. smród, н. -луж. smrod ‘смурод; кал; чаромха’, чэш., славац. smrad, серб.-харв. смра̑д, славен. smrȃd, балг. смра́д, макед. смрдеа, ст.-слав. смрадъ. Прасл. *smordъ (іншая ступень чаргавання ў смярдзець, гл.) дакладна адпавядае літ. smárdas ‘смурод, агідны пах’, лат. smar̂ds ‘пах’, smarda ‘пах; апетыт; жаданне’, гоц. smarna ‘кал’, грэч. μορύσσω ‘рабіць чорным, пакрываць сажай, копаццю’; гл. Фасмер, 3, 691–692; Махэк₂, 561–562. Галосны ‑у‑ ў першым складзе тлумачыцца ўплывам кораня смур‑/хмур‑ (параўн. рус. пасмурный ‘пахмурны’), а таксама польск. smród. Фанетычная змена о > у, што сустракаецца ў некаторых дыялектах, не можа вытлумачыць такі пераход, бо ў час такой змены корань павінен быў гучаць як *smaród‑ (Векслер, Гіст., 115). Сной₂ (563) разглядае *smordъ як дэвербатыў ад прасл. *smorditi (параўн. польск. smrodzić), каузатыўнага дзеяслова ад прасл. *smŕ̥děti ‘смярдзець’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Lucri bonus est odor ex re qualibet

Пах прыбытку прыемны, ад чаго б ён ні зыходзіў.

Запах прибыли приятен, от чего бы он ни исходил.

бел. Грошы не пахнуць. Усякі грош харош.

рус. Деньги не пахнут. Работа грязна, да денежки белы.

фр. L’argent n’a pas d’odeur (Деньги не имеют запаха).

англ. Money has no smell (Деньги не пахнут).

нем. Schmutzige Arbeit, blankes Geld (Грязная работа ‒ чистые деньги).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

камфо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камфары, уласцівы ёй. Камфорны пах. // Прыгатаваны з камфары, з камфарой. Камфорны спірт. Камфорнае масла.

•••

Камфорнае дрэва гл. дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імбі́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да імбіру. Імбірны пах. // Які здабываецца з імбіру. Імбірны алей. // Прыгатаваны з імбіру, з імбірам. Імбірнае піва. Імбірныя пернікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамяша́цца, ‑аецца; зак.

Дабавіцца, далучыцца да чаго‑н. Да смольнага настою сухое ігліцы дамяшаўся пах бензінавай гары. Беразняк. Да вінтовачных стрэлаў дамяшаліся аўтаматныя чэргі. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спапяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які ператварыўся ў попел. Ляжалі спапялелыя руіны, і цяжкі, прыгорклы, агідны пах ішоў ад іх. Самуйлёнак. // перан. Які набыў колер попелу; шэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pungent

[ˈpʌndʒənt]

adj.

1) во́стры, піка́нтны (пра смак або́ пах)

2) зье́длівы, е́дкі (пра кры́тыку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

objectionable [əbˈdʒekʃənəbl] adj. fml

1. які́ выклікае пярэ́чанні/не здавальне́нне/пратэ́ст;

objectionable remarks абра́злівыя/знява́жлівыя заўва́гі

2. непрые́мны;

an objectionable smell непрые́мны пах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odour [ˈəʊdə] n. fml пах (асабліва непрыемны)

♦

be in good/bad odour with smb. fml быць у ла́сцы/няла́сцы ў каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

о́смій

(н.-лац. osmium, ад гр. osme = пах)

хімічны элемент, цвёрды метал сінявата-шэрага колеру, які здабываецца з плацінавай руды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)