спапяле́лы, ‑ая, ‑ае.
Які ператварыўся ў попел. Ляжалі спапялелыя руіны, і цяжкі, прыгорклы, агідны пах ішоў ад іх. Самуйлёнак. // перан. Які набыў колер попелу; шэры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)