ізаляцыяні́зм
(англ. isolationism, ад фр. isolation = адасабленне, раз’яднанне)
1) палітыка дзяржаўнай замкнёнасці, адасобленасці;
2) палітычная плынь у ЗША, якая ўзнікла ў 19 ст. і развівалася пад лозунгам неўмяшання ў еўрапейскія справы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
камуналі́зм
(ад англ. communal = агульны, ад лац. communis = агульны)
рэакцыйная палітыка правых колаў у Індыі і некаторых іншых азіяцкіх краінах, накіраваная на распальванне варожасці паміж рознымі рэлігійнымі групамі, кастамі і народнасцямі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
аўтаркі́я
(гр. autarkeia = самазадаволенасць)
палітыка эканамічнага адасаблення краіны або асобных рэгіёнаў ад эканомікі іншых дзяржаў ці астатніх рэгіёнаў з мэтай стварэння замкнутай гаспадаркі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
дыкта́т м Diktát n -(e)s, -e;
палі́тыка дыкта́ту die Politík des Diktáts;
трыма́цца дыкта́ту dem Diktát gehórchen; sich nach dem Diktát ríchten;
падпарадко́ўвацца дыкта́ту мо́ды dem Diktát der Mode gehórchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разра́дка ж
1. (зброі, батарэі і г. д) Entládung f -;
2. палігр Spérr ung f -, Spérrdruck m -(e)s, -drücke;
у разра́дкау gespérrt;
3. перан Entspánnung f -;
палі́тыка разра́дкаі Entspánnungspoitik f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
exterior
[ɪkˈstɪriər]
1.
n.
1) во́нкавы вы́гляд
2) во́нкавы бок, во́нкавая ча́стка
3) дзе́я на во́льным паве́тры
2.
adj.
1) во́нкавы, знадво́рны (дзьве́ры); зьне́шні
exterior influences — во́нкавыя ўплы́вы
2) Obsol. заме́жны (спра́вы), зьне́шні (палі́тыка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
перакладны́ 1, ‑а́я, ‑о́е.
Які мяняўся на паштовых станцыях (пра экіпажы і коней да правядзення чыгунак). Перакладная тройка. // у знач. наз. перакладна́я, ‑о́й, ж.; часцей мн. перакладны́я, ‑ы́х. Экіпаж з коньмі, якія мяняліся на паштовых станцыях. Ехаць на перакладных.
перакладны́ 2, ‑а́я, ‑о́е.
Перакладзены з якой‑н. мовы. Перакладны твор. □ З году ў год павялічваецца перакладная кніжная прадукцыя Беларусі. Палітыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэалізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.
1. Стаць (станавіцца) рэальным; ажыццявіцца (ажыццяўляцца), здзейсніцца (здзяйсняцца). У ідэях і палітыцы Камуністычнай партыі, у тым, як паслядоўна гэтая палітыка рэалізуецца, беларуская паэзія знаходзіць крыніцу творчага натхнення баявога жыццесцвярджальнага пафасу. «Полымя». Старшыня правярае, як рэалізуецца план сённяшняга дня, складзены напярэдадні вечарам. «Беларусь».
2. Перавесціся (пераводзіцца) у грошы (пра каштоўнасці).
3. толькі незак. Зал. да рэалізаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стыліза́цыя, ‑і, ж.
1. Наданне мастацкаму твору характэрных рыс якога‑н. пэўнага стылю; падробна пад той або іншы стыль. Стылізацыя пад беларускія народныя песні. // Выкарыстанне ўмоўных прыёмаў у мастацтве. Арнаментальная стылізацыя. // Аднаўленне каларыту якой‑н. эпохі ў вобразах і стылявых асаблівасцях мастацкага твора. Янка Купала пазбегнуў у сваім перакладзе наўмыснай стылізацыі пад старажытнасць. Палітыка.
2. Твор, якому нададзены характэрныя рысы пэўнага стылю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супярэ́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.
1. Пярэчыць, не згаджаючыся з кім‑н. Раніцай .. [Пятро] папрасіўся ў памочнікі. Хлопцы не супярэчылі — няхай ідзе. Новікаў. Вася Цыганок не супярэчыў, калі яму .. сказалі, што яго чарга ісці на варту. Шчарбатаў.
2. Не адпавядаць, мець у сабе супярэчнасць. Уведзенае перакладчыкам слова «У хмызняках» не супярэчыць унутранай логіцы арыгінала: карціна балотнай мясціны асацыіруецца з хмызнякамі. Палітыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)