палі́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Дзейнасць органаў дзяржаўнай улады і дзяржаўнага кіравання, якая адлюстроўвае грамадскі лад і эканамічную структуру краіны, а таксама дзейнасць грамадскіх класаў, партый і інш. класавых арганізацый, грамадскіх груповак, якая вызначаецца іх інтарэсамі і мэтамі.
Міжнародная п.
П. мірнага суіснавання.
2. Падзеі і пытанні грамадскага, дзяржаўнага жыцця.
Цікавіцца палітыкай.
Бягучая п.
3. Характар дзеянняў, накіраваных на дасягненне таго, што вызначае адносіны з людзьмі (разм.).
Хітрая п. ў вас, мы яе навылёт бачым.
|| прым. паліты́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Палітычная актыўнасць мас.
П. дзеяч.
Палітычныя навукі.
П. кругагляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
палі́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
палі́тыка |
| Р. |
палі́тыкі |
| Д. |
палі́тыцы |
| В. |
палі́тыку |
| Т. |
палі́тыкай
палі́тыкаю |
| М. |
палі́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
палі́тыка ж., в разн. знач. поли́тика;
○ но́вая эканамі́чная п. — но́вая экономи́ческая поли́тика
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палі́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
1. Грамадская дзейнасць, барацьба, у якой адлюстроўваюцца карэнныя інтарэсы класаў і іхнія ўзаемаадносіны; дзейнасць дзяржавы ў галіне ўнутранага жыцця і міжнародных адносін. Знешняя палітыка. Унутраная палітыка. Міжнародная палітыка. □ — Правільная палітыка нашай камуністычнай партыі, — гаварыў Кастусь, — палітыка ўсямернага развіцця індустрыі і калектывізацыі сельскай гаспадаркі — апраўдала сябе выдатна. Брыль. // Агульны напрамак дзейнасці дзяржавы, якога‑н. класа, партыі. Агрэсіўная палітыка. Палітыка мірнага суіснавання. Палітыка нейтралітэту. // Напрамак дзейнасці дзяржавы, палітычнай партыі ў той ці іншай галіне ў пэўны перыяд. Новая эканамічная палітыка. Нацыянальная палітыка. // Падзеі і пытанні ўнутранага і міжнароднага грамадскага жыцця. Максіму хацелася таксама сказаць што-небудзь аб палітыцы, але ён дні тры ўжо не чытаў газет і таму баяўся сказаць неўпапад. Шамякін.
2. Разм. Характар паводзін, які вызначае адносіны да каго‑, чаго‑н. — Ты пасаромелася б людзей, кабета. На роднае дзіця з ражном перці... Ды бога пабаялася б.. — Усё гэта хітрыкі дзеда, і маці добра разумее яго палітыку. Але што ты з гэтым дзедам зробіш. Лынькоў.
3. Разм. Удзел у рэвалюцыйным руху, у рэвалюцыйнай рабоце. Цяпер.. [Параска] жыла без мужа: яго засудзілі паны на восем год за палітыку. Дамашэвіч.
[Грэч. politikē.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Палі́тыка ’грамадская дзейнасць, барацьба, у якой адлюстроўваюцца карэнныя інтарэсы класаў і іх узаемаадносіны; дзейнасць дзяржавы ў галіне ўнутранага жыцця і міжнародных адносін’ (ТСБМ). З рус. поли́тика (Крукоўскі, Уплыў, 78), або хутчэй праз польск. polityka, якое з’яўляецца і крыніцай рус. слова, з лац. (ars) politika, грэч. πολιτική ад πόλις ’горад’ (гл. Фасмер, 3, 310).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
палітыка-ідэалагічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палітыка-ідэалагічны |
палітыка-ідэалагічная |
палітыка-ідэалагічнае |
палітыка-ідэалагічныя |
| Р. |
палітыка-ідэалагічнага |
палітыка-ідэалагічнай
палітыка-ідэалагічнае |
палітыка-ідэалагічнага |
палітыка-ідэалагічных |
| Д. |
палітыка-ідэалагічнаму |
палітыка-ідэалагічнай |
палітыка-ідэалагічнаму |
палітыка-ідэалагічным |
| В. |
палітыка-ідэалагічны
палітыка-ідэалагічнага |
палітыка-ідэалагічную |
палітыка-ідэалагічнае |
палітыка-ідэалагічныя |
| Т. |
палітыка-ідэалагічным |
палітыка-ідэалагічнай
палітыка-ідэалагічнаю |
палітыка-ідэалагічным |
палітыка-ідэалагічнымі |
| М. |
палітыка-ідэалагічным |
палітыка-ідэалагічнай |
палітыка-ідэалагічным |
палітыка-ідэалагічных |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
палі́тыка-адміністрацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палі́тыка-адміністрацы́йны |
палі́тыка-адміністрацы́йная |
палі́тыка-адміністрацы́йнае |
палі́тыка-адміністрацы́йныя |
| Р. |
палі́тыка-адміністрацы́йнага |
палі́тыка-адміністрацы́йнай
палі́тыка-адміністрацы́йнае |
палі́тыка-адміністрацы́йнага |
палі́тыка-адміністрацы́йных |
| Д. |
палі́тыка-адміністрацы́йнаму |
палі́тыка-адміністрацы́йнай |
палі́тыка-адміністрацы́йнаму |
палі́тыка-адміністрацы́йным |
| В. |
палі́тыка-адміністрацы́йны (неадуш.)
палі́тыка-адміністрацы́йнага (адуш.) |
палі́тыка-адміністрацы́йную |
палі́тыка-адміністрацы́йнае |
палі́тыка-адміністрацы́йныя (неадуш.)
палі́тыка-адміністрацы́йных (адуш.) |
| Т. |
палі́тыка-адміністрацы́йным |
палі́тыка-адміністрацы́йнай
палі́тыка-адміністрацы́йнаю |
палі́тыка-адміністрацы́йным |
палі́тыка-адміністрацы́йнымі |
| М. |
палі́тыка-адміністрацы́йным |
палі́тыка-адміністрацы́йнай |
палі́тыка-адміністрацы́йным |
палі́тыка-адміністрацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
палі́тыка-асве́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палі́тыка-асве́тны |
палі́тыка-асве́тная |
палі́тыка-асве́тнае |
палі́тыка-асве́тныя |
| Р. |
палі́тыка-асве́тнага |
палі́тыка-асве́тнай
палі́тыка-асве́тнае |
палі́тыка-асве́тнага |
палі́тыка-асве́тных |
| Д. |
палі́тыка-асве́тнаму |
палі́тыка-асве́тнай |
палі́тыка-асве́тнаму |
палі́тыка-асве́тным |
| В. |
палі́тыка-асве́тны (неадуш.)
палі́тыка-асве́тнага (адуш.) |
палі́тыка-асве́тную |
палі́тыка-асве́тнае |
палі́тыка-асве́тныя (неадуш.)
палі́тыка-асве́тных (адуш.) |
| Т. |
палі́тыка-асве́тным |
палі́тыка-асве́тнай
палі́тыка-асве́тнаю |
палі́тыка-асве́тным |
палі́тыка-асве́тнымі |
| М. |
палі́тыка-асве́тным |
палі́тыка-асве́тнай |
палі́тыка-асве́тным |
палі́тыка-асве́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
палі́тыка-дыпламаты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палі́тыка-дыпламаты́чны |
палі́тыка-дыпламаты́чная |
палі́тыка-дыпламаты́чнае |
палі́тыка-дыпламаты́чныя |
| Р. |
палі́тыка-дыпламаты́чнага |
палі́тыка-дыпламаты́чнай
палі́тыка-дыпламаты́чнае |
палі́тыка-дыпламаты́чнага |
палі́тыка-дыпламаты́чных |
| Д. |
палі́тыка-дыпламаты́чнаму |
палі́тыка-дыпламаты́чнай |
палі́тыка-дыпламаты́чнаму |
палі́тыка-дыпламаты́чным |
| В. |
палі́тыка-дыпламаты́чны (неадуш.)
палі́тыка-дыпламаты́чнага (адуш.) |
палі́тыка-дыпламаты́чную |
палі́тыка-дыпламаты́чнае |
палі́тыка-дыпламаты́чныя (неадуш.)
палі́тыка-дыпламаты́чных (адуш.) |
| Т. |
палі́тыка-дыпламаты́чным |
палі́тыка-дыпламаты́чнай
палі́тыка-дыпламаты́чнаю |
палі́тыка-дыпламаты́чным |
палі́тыка-дыпламаты́чнымі |
| М. |
палі́тыка-дыпламаты́чным |
палі́тыка-дыпламаты́чнай |
палі́тыка-дыпламаты́чным |
палі́тыка-дыпламаты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
палі́тыка-мара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палі́тыка-мара́льны |
палі́тыка-мара́льная |
палі́тыка-мара́льнае |
палі́тыка-мара́льныя |
| Р. |
палі́тыка-мара́льнага |
палі́тыка-мара́льнай
палі́тыка-мара́льнае |
палі́тыка-мара́льнага |
палі́тыка-мара́льных |
| Д. |
палі́тыка-мара́льнаму |
палі́тыка-мара́льнай |
палі́тыка-мара́льнаму |
палі́тыка-мара́льным |
| В. |
палі́тыка-мара́льны (неадуш.)
палі́тыка-мара́льнага (адуш.) |
палі́тыка-мара́льную |
палі́тыка-мара́льнае |
палі́тыка-мара́льныя (неадуш.)
палі́тыка-мара́льных (адуш.) |
| Т. |
палі́тыка-мара́льным |
палі́тыка-мара́льнай
палі́тыка-мара́льнаю |
палі́тыка-мара́льным |
палі́тыка-мара́льнымі |
| М. |
палі́тыка-мара́льным |
палі́тыка-мара́льнай |
палі́тыка-мара́льным |
палі́тыка-мара́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)