1. Дзейнасць органаў дзяржаўнай улады і дзяржаўнага кіравання, якая адлюстроўвае грамадскі лад і эканамічную структуру краіны, а таксама дзейнасць грамадскіх класаў, партый і інш. класавых арганізацый, грамадскіх груповак, якая вызначаецца іх інтарэсамі і мэтамі.
Міжнародная п.
П. мірнага суіснавання.
2. Падзеі і пытанні грамадскага, дзяржаўнага жыцця.
Цікавіцца палітыкай.
Бягучая п.
3. Характар дзеянняў, накіраваных на дасягненне таго, што вызначае адносіны з людзьмі (разм.).
Хітрая п. ў вас, мы яе навылёт бачым.
|| прым.паліты́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Палітычная актыўнасць мас.
П. дзеяч.
Палітычныя навукі.
П. кругагляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
палі́тыкаж., в разн. знач. поли́тика;
○ но́вая эканамі́чная п. — но́вая экономи́ческая поли́тика
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палі́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
1. Грамадская дзейнасць, барацьба, у якой адлюстроўваюцца карэнныя інтарэсы класаў і іхнія ўзаемаадносіны; дзейнасць дзяржавы ў галіне ўнутранага жыцця і міжнародных адносін. Знешняя палітыка. Унутраная палітыка. Міжнародная палітыка. □ — Правільная палітыка нашай камуністычнай партыі, — гаварыў Кастусь, — палітыка ўсямернага развіцця індустрыі і калектывізацыі сельскай гаспадаркі — апраўдала сябе выдатна.Брыль.// Агульны напрамак дзейнасці дзяржавы, якога‑н. класа, партыі. Агрэсіўная палітыка. Палітыка мірнага суіснавання. Палітыка нейтралітэту.// Напрамак дзейнасці дзяржавы, палітычнай партыі ў той ці іншай галіне ў пэўны перыяд. Новая эканамічная палітыка. Нацыянальная палітыка.// Падзеі і пытанні ўнутранага і міжнароднага грамадскага жыцця. Максіму хацелася таксама сказаць што-небудзь аб палітыцы, але ён дні тры ўжо не чытаў газет і таму баяўся сказаць неўпапад.Шамякін.
2.Разм. Характар паводзін, які вызначае адносіны да каго‑, чаго‑н. — Ты пасаромелася б людзей, кабета. На роднае дзіця з ражном перці... Ды бога пабаялася б.. — Усё гэта хітрыкі дзеда, і маці добра разумее яго палітыку. Але што ты з гэтым дзедам зробіш.Лынькоў.
3.Разм. Удзел у рэвалюцыйным руху, у рэвалюцыйнай рабоце. Цяпер.. [Параска] жыла без мужа: яго засудзілі паны на восем год за палітыку.Дамашэвіч.
[Грэч. politikē.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палі́тыкаж Politík f -, -en;
палі́тыка сі́лы Polítik der Stärke;
палі́тыка адчы́неных дзвярэ́й Politík der óffenen Tür(en);
палі́тыка бізуна́ і пе́рніка Polítik des Zúckerbrotes und der Péitsche;
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
палі́тыка
[гр. politike (techne) = уменне кіраваць дзяржавай]
1) дзейнасць органаў дзяржаўнай улады, партый, грамадскіх груп у галіне ўнутрыдзяржаўнага кіравання і міжнародных адносін, адпаведная іх інтарэсам і мэтам;
2) сукупнасць пытанняў і падзей унутранага і міжнароднага грамадскага жыцця;
3) характар чыіх-н. паводзін, накіраваны на дасягненне пэўнай мэты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Палі́тыка ’грамадская дзейнасць, барацьба, у якой адлюстроўваюцца карэнныя інтарэсы класаў і іх узаемаадносіны; дзейнасць дзяржавы ў галіне ўнутранага жыцця і міжнародных адносін’ (ТСБМ). З рус.поли́тика (Крукоўскі, Уплыў, 78), або хутчэй праз польск.polityka, якое з’яўляецца і крыніцай рус. слова, з лац. (ars) politika, грэч.πολιτική ад πόλις ’горад’ (гл. Фасмер, 3, 310).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
палі́тыка
[гр. politike (techne) = уменне кіраваць дзяржавай]
1) дзейнасць органаў дзяржаўнай улады, партый, грамадскіх груп у галіне ўнутрыдзяржаўнага кіравання і міжнародных адносін, адпаведная іх інтарэсам і мэтам (напр. п. мірнага суіснавання);
2) сукупнасць пытанняў і падзей унутранага і міжнароднага грамадскага жыцця;
3) характар чыіх-н. паводзін, накіраваны на дасягненне пэўнай мэты (напр. мне твая п. вядома).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
палітыка-ідэалагічны
прыметнік, адносны
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
палітыка-ідэалагічны
палітыка-ідэалагічная
палітыка-ідэалагічнае
палітыка-ідэалагічныя
Р.
палітыка-ідэалагічнага
палітыка-ідэалагічнай палітыка-ідэалагічнае
палітыка-ідэалагічнага
палітыка-ідэалагічных
Д.
палітыка-ідэалагічнаму
палітыка-ідэалагічнай
палітыка-ідэалагічнаму
палітыка-ідэалагічным
В.
палітыка-ідэалагічны палітыка-ідэалагічнага
палітыка-ідэалагічную
палітыка-ідэалагічнае
палітыка-ідэалагічныя
Т.
палітыка-ідэалагічным
палітыка-ідэалагічнай палітыка-ідэалагічнаю
палітыка-ідэалагічным
палітыка-ідэалагічнымі
М.
палітыка-ідэалагічным
палітыка-ідэалагічнай
палітыка-ідэалагічным
палітыка-ідэалагічных
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)