strawa

straw|a

ж. ежа; харч; корм; страва;

za łyżkę ~y — за кавалак хлеба;

~a duchowa — духоўны пажытак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

posiłek, ~ku

posił|ek

м.

1. харчаванне; ежа;

trzy ~ki dziennie — трохразовае харчаванне;

2. ~ki мн. вайск. падмацаванні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ *Піжа, ст.-бел. пижа ’правіянт, прадукты харчавання’ (XVII ст.) са ст.-польск. spiża ’ежа, харчы’ (1530 г.), якое з ням. Speise < с.-в.-ням. spisę, ст.-в.-ням. spisa < с.-лац. spensa, spės а ’харчы, якія выдаваліся ў войску’ < лац. ехpensa (ресипіа) ’выдаткі’ < expendere ’ўзважваць, выплачваць’ (Васэрцыер, 217).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Qui vitat molam, vitat farinam

Хто пазбягае млына, пазбягае і мукі́.

Кто избегает мельницы, избегает и муки́.

бел. Дзе не палажыў, там і шукаць нечага.

рус. Кто не сеет, тот и не жнёт. Сладкая ежа не придёт лежа.

фр. Il faut semer pour récolter (Прежде чем собрать урожай, надо посеять).

англ. He who would catch fish must not mind getting wet (Если хочешь словить рыбу, не бойся замочиться).

нем. Der etwas erlangen will, muß die Mühe nicht scheuen (Кто хочет достичь чего-либо, не должен пугаться труда).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

keep up

1.

а) падтры́мваць, не дава́ць (упа́сьці)

б) не адстава́ць (у спабо́рніцтве)

2.

n.

1) е́жа і дах над галаво́ю; утрыма́ньне n.

2) ве́жа за́мка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nurture

[ˈnɜ:rtʃər]

1.

v.

1) гадава́ць; дагляда́ць, узгадо́ўваць

2) аджыўля́ць

2.

n.

1) дагля́д -у m., узгадо́ўваньне, гадава́ньне n.

2) е́жа f., харч -у m., харчава́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мало́чны, -ая, -ае.

1. гл. малако.

2. Які дае многа малака.

Малочная карова.

3. Звязаны з перапрацоўкай малака.

М. завод.

4. Які выдзяляе малако.

Малочныя залозы.

5. Прызначаны для малака.

Малочныя бітоны.

6. Выкармлены малаком.

Малочныя парасяты.

7. у знач. наз. мало́чнае, -нага, н. Ежа з малаком або з малака.

Ён харчуецца толькі малочным.

○

Малочны брат або малочная сястра — аб няродных людзях, выкармленых малаком адной жанчыны.

Малочныя зубы — зубы ў дзяцей, якія выпадаюць пасля шасцігадовага ўзросту.

◊

Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі (разм.) — матэрыяльна забяспечанае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абе́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Яда сярод дня; полудзень. Абед пачынаецца ў гадзіну дня. Запрасіць на абед. // Форма прыёму гасцей з нагоды якой‑н. урачыстасці. Даць абед. Званы абед.

2. Ежа для спажывання ў абедзенны час. Абед з трох страў. Смачны абед. Вегетарыянскі абед.

3. Час, у які звычайна абедаюць; абедзенны перапынак. Настаў абед. Прайшоў абед.

•••

Лукулаўскі абед — вельмі багаты абед.

Царскі абед — вельмі багаты, пышны абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

necessary​2 [ˈnesəsəri] adj.

1. неабхо́дны, патрэ́бны;

Food is necessary for life. Ежа неабходна для жыцця;

if necessary пры неабхо́днасці; калі́ (гэ́та) неабхо́дна/(ве́льмі) трэ́ба;

hardly necessary наўра́д ці патрэ́бны, ама́ль не патрэ́бны

2. fml неміну́чы, непазбе́жны, няўхі́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pyszny

pyszn|y

1. фанабэрысты, пыхлівы; ганарысты;

2. перан. пышны; вельмі добры, надзвычайны, цудоўны;

~e jedzenie — вельмі смачная ежа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)