дальтані́зм, ‑у, м.

Недахоп зроку, які заключаецца ў няздольнасці вока адрозніваць некаторыя колеры (часцей зялёны і чырвоны).

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зяле́на-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) зялёны (у 1 знач.), з зялёным адценнем, напр.: зялёна-блакітны, зялёна-буры, зялёна-жоўты, зялёна-карычневы;

2) зялёны (у 1 знач.), у спалучэнні з іншым асобным колерам, напр.: зялёна-белы, зялёна-чырвоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

poppy

[ˈpɑ:pi]

1.

n., pl. -pies

1) мак -у m.

2) сьве́тла-чырво́ны ко́лер

2.

adj.

1) ма́каў (цьвет, зе́рне)

2) сьветла-чырво́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Краснале́ссе ’бор’ (Яшк.). Параўн. чырвоны лес. Гл. краса 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чырвона... (а таксама чырвана...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «чырвоны», напрыклад: чырвонаармейскі, чырвонагаловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматтыра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які выдаецца, выходзіць вялікім тыражом. Увечары па пакоях інтэрната разнеслі шматтыражную газету «Чырвоны аграном». Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прафінтэрн, гл. Чырвоны інтэрнацыянал прафсаюзаў

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шаламы (в.), гл. Чырвоны Усход

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

воспалённый

1. прич. узбу́джаны, узру́шаны; см. воспали́ть;

2. прил. запалёны, чырво́ны (ад запале́ння);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

черво́нный​I прил.

1. / черво́нное зо́лото чырво́нае (чы́стае) зо́лата;

2. (красный) уст. чырво́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)