здра́дніцкі

1. verräterisch;

здра́дніцкае забо́йства Muchelmord m -(e)s, -e;

2. (падманны) trügerisch, tückisch;

здра́дніцкае надво́р’е ein tückisches Wtter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́мавіць, ‑маўлю, ‑мавіш, ‑мавіць; зак., што.

Перадаць голасам гукі, словы сваёй ці чужой мовы; сказаць. Акінуўшы шчаслівымі вачамі навічкоў.., [Сымон Якаўлевіч] вымавіў расцяжна, робячы націск на кожным слове: — Я, юны піянер... Якімовіч. — Ну і надвор’е! — вымавіў чалавек з перавязанай рукой. Лынькоў. — Адыдзі, кажу! — ціха, але патрабавальна вымавіла.. [Вара]. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ufklären

1.

vt

1) высвятля́ць

ein Mssverständnis ~ — высвятля́ць непаразуме́нне

2) адуко́ўваць, прасвятля́ць, тлума́чыць

3) разве́дваць

4) агітава́ць

5) хім. ачышча́ць

2.

(sich)

1) высвятля́цца, выраша́цца

2) праясня́цца (пра надвор’е)

es hat sich ufgeklärt — спра́ва вы́рашылася; надво́р’е праясні́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бурно́с

(фр. bournous, ад ар. burnus = шырокі плашч)

1) доўгі ваўняны плашч арабаў белага колеру з капюшонам;

2) даўгаполая з шырокімі рукавамі вопратка беларускіх жанчын з саматканага сукна, якую апраналі ў халоднае надвор’е як святочную замест світкі ці кажуха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мя́ча ’адліга пасля толькі што выпаўшага снегу’ (кір., Нар. сл.). Рус. цвяр. мяч ’дажджыстае надвор’е’, польск. zmięk, чэш. odmek, славац. odmäk ’адліга’. Да т§къ ’мяккі’+ ⁺суфікс-/а > тр£-/а (Петэрсен, AfslPh, 36, 442; Махэк₂, 358; Трубачоў у Фасмера, 3, 32).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Псо́та ’шкода; свавольства’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.), ’шкода’ (Сіг.), ’пястун; наравісты, пераборлівы’ (Клім.), ст.-бел. псота ’выхадка, свавольства’. Укр. псо́та ’бядота, бяда, галеча, нястача’; ’дрэннае надвор’е’, ’лаянка’. З польск. psota, psocić ад pies, першапачаткова ’гайняваць; аддавацца распусце’ (Банькоўскі, 2, 957).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зазна́чыць сов.

1. (сделать метку) поме́тить; заме́тить; отме́тить;

2. (обратить внимание) заме́тить, отме́тить;

сёння бу́дзе до́брае надво́р’е, — зазна́чыў Васі́ль — сего́дня бу́дет хоро́шая пого́да, — заме́тил Васи́лий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераме́нны переме́нный;

~ннае надво́р’е — переме́нная пого́да;

п. капіта́л — переме́нный капита́л;

п. ток.физ. переме́нный ток;

~нная велічыня́астр. переме́нная величина́;

~нныя зо́ркіастр. переме́нные звёзды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Rgenwetter

n -s дажджлі́вае надво́р’е;

er mchte ein Gescht wie verzehn Tge ~жарт. ён зрабі́ў кі́слую мі́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

snowy [ˈsnəʊi] adj.

1. пакры́ты сне́гам;

snowy roofs да́хі, пакры́тыя сне́гам

2. сне́жны;

snowy weather сне́жнае надво́р’е

3. бела сне́жны;

a snowy tablecloth беласне́жны абру́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)