2.Спец. Інструмент для рэзання шкла. — Гэта не ножык, гэта шкларэз. З алмазам на канцы, — гаворыць майстар.Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мастачанне (гумар.) ’майстраванне’ (Юрч.), маста́чны ’майстэрскі, умелы, адмысловы’ (Яруш.). Рус.арханг., вяц.маста́чить ’кеміць у якой-небудзь справе, мець кемнасць, цямлівасць’, тамб.мастачи́на ’добры майстар, вялікі мастак’. Да маста́к (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Масты́ріць ’мастачыць, нешта рабіць арыгінальнае’ (мсцісл., З нар. сл.). Рус. кастр., курган. мастырить ’майстраваць што-небудзь’. Бел.-рус. ізалекса. Утворана ад пск., цвяр.масте́рить пры ад’ідэацыі насты́рны. Да ма́йстар (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Léhrmeister
m -s, -
1) ма́йстар у вучэ́бнай майстэ́рні
2) перан. наста́ўнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
балала́ечнік, ‑а, м.
1. Музыкант, які іграе на балалайцы. Аркестр у складзе двух цымбалістаў, балалаечніка і гарманіста рыхтаваў народныя песні.Курто.
2.Майстар, які робіць або рамантуе балалайкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скампілява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.
Зрабіць што‑н. шляхам кампіляцыі. [Астапчык:] — Пачопка кажа, што Павалковіч вялікі майстар кампіляцыі. Спіша, схопіць адтуль-адсюль, скампілюе і выдае за сваё.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рису́нок
1. рысу́нак, -нка м.;
ма́стер рису́нкама́йстар рысу́нка;
2.(картинка) малю́нак, -нка м.;
акваре́льный рису́нок акварэ́льны малю́нак;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
о́птык
(гр. optikos = які датычыць зроку)
1) спецыяліст у галіне оптыкі;
2) майстар па вырабу аптычных прыбораў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Масцю́к ’малайчына’ — у пары з імем Касцюк (паўн.-усх., КЭС). Укр.мистю́к ’майстар, мастак’, рус.кур.мастю́к ’тс’. Пераўтварэнне з рус.мастер (Праабражэнскі, 1, 513; Фасмер, 2, 579). Гл. таксама місцю́к.