сямітыднёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца сем тыдняў. Сямітыднёвы адпачынак.

2. Узростам у сем тыдняў. Сямітыднёвае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улаго́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад улагодзіць.

2. у знач. прым. Якога ўлагодзілі. Улагоджанае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падапе́чны, -ая, -ае (афіц., разм.).

Які знаходзіцца пад чыёй-н. апекай.

Падапечнае дзіця.

Паклапаціцца пра сваю падапечную (наз.). Падапечная тэрыторыя (уключаная ў міжнародную сістэму апекі пры Арганізацыі Аб’яднаных Нацый).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разбэ́сціць, -бэ́шчу, -бэ́сціш, -бэ́сціць; -бэ́шчаны; зак., каго (што).

1. Маральна распусціць, прывучыць да дрэнных звычак.

2. Разбалаваць, раздурыць.

Р. дзіця.

|| незак. разбэ́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разбэ́шчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

распла́кацца, -пла́чуся, -пла́чашся, -пла́чацца; -пла́чся; зак.

1. Пачаць моцна плакаць.

Дзіця расплакалася.

2. перан. Пачаць расчулена гаварыць, жаліцца, імкнучыся выклікаць спачуванне (разм.).

Ён умее так р., што расчуліць любога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

affectionate [əˈfekʃənət] adj. ласка́вы, пяшчо́тны;

an affectionate look пяшчо́тны по́зірк;

an affectionate child ласка́вае дзіця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

самово́льный в разн. знач. самаво́льны;

самово́льный ребёнок самаво́льнае дзіця́;

самово́льная отлу́чка самаво́льная адлу́чка, самаво́лка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

інфа́нт

(ісп. infante, ад лац. infans, -ntis = немаўля, дзіця)

тытул прынцаў каралеўскага роду ў манархічнай Іспаніі і Партугаліі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гру́дзі, -дзе́й, Т -дзьмі́, -дзя́мі.

1. Пярэдняя частка тулава ад шыі да жывата, а таксама поласць гэтай часткі тулава.

Шырокія г.

Боль у грудзях.

Біць (сябе) у грудзі (таксама перан.: ад роспачы або запэўніваючы ў чым-н.).

2. Малочныя залозы ў жанчыны.

Карміць дзіця грудзьмі.

Адняць ад грудзей.

3. Верхняя пярэдняя частка адзення.

Вышыць г. ў сукенцы.

|| прым. грудны́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Грудное дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нашча́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Чалавек у адносінах да сваіх продкаў.

Н.

Насовіча.

2. мн. Людзі будучых пакаленняў.

Нашы нашчадкі.

3. Сын, наследнік або наогул сваё дзіця (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)