зма́зчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца змазкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрацо́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балага́нства, ‑а, н.

Разм. Блазнаванне, крыўлянне, апашленне чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымяра́льшчык, ‑а. м.

Той, хто займаецца вымярэннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпле́сціся, ‑пляцецца; ‑плятуцца; зак.

Аддзяліцца ад чаго‑н. сплеценага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсёрбнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., чаго.

Аднакр. да адсёрбаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчэ́рпнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., чаго.

Аднакр. да адчэрпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажыццяві́масць, ‑і, ж.

Магчымасць ажыццяўлення чаго‑н. Ажыццявімасць планаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азеляні́цель, ‑я, м.

Той, хто займаецца азеляненнем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алілу́йшчына, ‑ы, ж.

Іран. Празмернае ўсхваленне каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)