vacancy [ˈveɪkənsi] n.

1. незаня́тая паса́да, вака́нсія;

fill a vacancy заня́ць паса́ду;

There are some vacancies for drivers. Патрабуюцца вадзіцелі.

2. незаня́ты пако́й; во́льнае ме́сца (у гатэлі)

3. бязду́мнасць, няўця́мнасць; няўва́жлівасць; безудзе́льнасць;

the vacancy of her expression абыя́кавасць яе́ вы́разу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пост

(фр. poste, ад лац. positus = пастаўлены)

1) аб’ект, які ахоўваецца і абараняецца вартавым;

2) салдат або невялікі вайсковы падраздзел, пастаўлены для аховы чаго-н., назірання за чым-н.;

3) перан. адказная пасада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

неви́дный

1. няба́чны; (неприметный) непрыме́тны, разг. непрыкме́тны;

2. (незначительный) разг. нязна́чны; (не выдающийся) не выда́тны;

неви́дная до́лжность невялі́кая паса́да;

3. (невзрачный на вид) разг. несамаві́ты; непрыго́жы;

неви́дный из себя́ несамаві́ты (непрыго́жы) з вы́гляду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падэ́ста

(іт. podesta, ад лац. potestas = улада)

1) вышэйшая адміністрацыйная асоба, галава выканаўчай і судовай улады ў гарадах-рэспубліках Італіі 12—16 ст.;

2) вышэйшая адміністрацыйная пасада ў гарадах Італіі ў 1926—1948 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

stanowisko

stanowisk|o

н.

1. пасада;

wysokie ~o — высокая пасада;

2. вайск. пазіцыя;

~o obserwacyjne — назіральны пункт;

3. пункт погляду (гледжання); пазіцыя;

bronić swego ~a — абараняць свой пункт погляду (сваю пазіцыю);

stać na ~u, że ... — стаяць на пазіцыі, што...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзядзі́нец, ‑нца, м.

1. Агароджаны пляц, двор пры якой‑н. вялікай пабудове (гаспадарчай, жылой і пад.). Месцам для сходу быў выбраны дзядзінец былой старыцкай царквы. Хадкевіч. За горкай панская пасада, Як у вяночку, каля саду У глыбі прасторнага дзядзінца Стаяла збоку ад гасцінца. Колас.

2. Тое, што і дзяцінец ​1. Галоўнай часткай [старажытнага горада] быў ўмацаваны цэнтр, так званы дзядзінец. Звычайна ён размяшчаўся на ўзвышаным месцы. Штыхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнзу́ра

(лац. censura)

1) пасада цэнзара 1 у Стараж. Рыме;

2) дзяржаўны нагляд за ідэйным зместам друкаваных выданняў, тэле- і радыёперадач, тэатральных пастановак і інш.;

3) установа, якая займаецца наглядам і кантролем за друкаванай прадукцыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

«ГАЗЕ́ТА ГРОДЗЕ́НЬСКА»

(«Gazeta Grodzieńska»),

першае перыядычнае выданне на тэр. сучаснай Беларусі. Выдавалася з мая 1776 да 1783 (?) у Гродне на польск. мове раз на тыдзень на 2 старонках фарматам 15 х 20 см. Друкавалася ў Гродзенскай друкарні. У перадавых артыкулах абмяркоўваліся надзённыя грамадска-паліт. праблемы (на той час унікальная з’ява). Па патрабаванні караля Рэчы Паспалітай Станіслава Аўгуста Панятоўскага ў Гродне была ўведзена пасада цэнзара, па загадзе якога рэдакцыйныя артыкулы часам замяняліся паведамленнямі з інш. выданняў. Змяшчала інфармацыю пра падзеі ў горадзе, аб’явы. Апошні выяўлены нумар газеты датаваны 28.12.1780.

т. 4, с. 434

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wymarzony

wymarzon|y

1. створаны ў марах;

posada jak ~a — пасада, пра якую можна толькі марыць;

2. ідэальны; цудоўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dyrekcja

dyrekcj|a

ж.

1. дырэкцыя; кіраўніцтва;

pod ~ą ... — пад кіраўніцтвам ...;

zarządzenie ~i — распараджэнне дырэкцыі;

2. пасада дырэктара; дырэктарства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)