Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
schádlos
a непашко́джаны
sich an j-m ~ hálten* — пакрыва́ць свае́ стра́ты за чый-н. кошт
sich für etw. (A) ~ hálten* — узнагаро́дзіць сябе́ за што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Крыць ’рабіць пад чым-небудзь страху, дах, верх’ (ТСБМ, Нас., Др.-Падб., Яруш., ТС, Сцяшк., Шат.). Укр.крити, рус.крыть ’тс’, ст.-слав.крыти, балг.крия, макед.криям, серб.-харв.кри̏ти, славен.kriti ’тс’, польск.kryć, чэш.krúti, славац.kryť, в.-луж.kryć, н.-луж.kšyś, палаб.kråjĕ ’тс’. Прасл.kryti ’пакрываць што-небудзь чым-небудзь’ адпавядае літ.kráuti, лат.kraut ’тс’. Курыловіч (Accentuation, 297) і Станг (Verbum, 49) звяртаюць увагу на рэгулярнасць гэтых суадносін. Параўн. прасл.ryti ∼ літ.ráuti і інш. (Слаўскі, 3, 194).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Капо́ра1 ’ланцуг для прывязвання лодкі’ (петрык.Мат. Гом.). Няясна. Магчыма, у выніку распадабнення з какора (гл.) ’крывы камель, корань дрэва’, семантыка якой развівалася наступным чынам: ’крывы камель (дуба), які выкарыстоўваўся ў якасці шпангоўта лодкі’ > верхняя частка шпангоўта, за якую прывязвалі лодку’ > ’ланцуг’.
◎ Капо́ра2, напора ’а нічога, дармо’, ’няхай сабе, ліха з ім’ (пін., Нар. лекс., Жыв. сл.). Відавочна, з’яўляецца працягам укр.капар. якое з іўрыцк. kappärä ў пераносным значэнні ’варты жалю’, ’мізэрны’, ’нічога не варты’, якое з дзеяслова карат ’пакрываць’ кірзгг ’выбачыць, пакрыць віну’ (ЕСУМ, 2, 369).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
metal
[ˈmetəl]1.
n.
1) мэта́л -у m.
noble metals — высакаро́дныя мэта́лы
2) друз -у m.
2.
adj.
мэталёвы, мэталі́чны (пыл, канстру́кцыя)
3.
v.t.
пакрыва́ць, абшыва́ць мэта́лам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
enamel
[ɪˈnæməl]1.
n.
1) эма́ль f. (зубна́я й для по́суду)
2) глязу́ра, палі́ва f. (для гліня́ных вы́рабаў)
3) эмалява́ныя рэ́чы або́ по́суд
2.
v.t.
пакрыва́ць эма́льлю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gild
I[gɪld]
v.t.
залаці́ць
а) пакрыва́ць пазало́тай
б) фарбава́ць у залаці́сты ко́лер
в) informal прыхаро́шваць, прыкра́шваць
gild the pill — падсаладзі́ць го́ркую пілю́лю
II[gɪld]
n.
гл. guild
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бялі́ць, бялю, беліш, баліць; незак., што.
1. Рабіць белым, пакрываючы што‑н. вапнай, мелам і пад. Бяліць столь.// Засыпаць, пакрываць што‑н. (снегам, туманам). Мусіць, каб не снег, навокал была б густая чарната, але снег адганяў цемру, бяліў усё.Мележ.На Нарач кладуцца сівыя туманы І беляць чупрыны курчавыя соснаў.Хведаровіч.
2. Дасягаць белізны чаго‑н. шляхам спецыяльнай апрацоўкі. Бяліць кужаль. □ Палотны беляць на росах чыстых І ясным сонцам абаграваюць, Пад песні ціхія урачыста Дзяўчаты шоўкам іх вышываюць.Панчанка.
3. Знімаць шкуру з забітай жывёліны, кару са ствала дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пы́рскацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Абліваць, пакрываць сябе пырскамі чаго‑н. Пырскацца духамі.
2. Тое, што і пырскаць (у 1 знач.). [Перакупшчык] за галаву хапаецца, слінаю пырскаецца, махае нам рукамі і наперад і назад.Гарэцкі.Між тым наш добры электрычны дух Прымусіў злосна пырскацца імбрычак.Дзяргай.
3. Пырскаць вадой адзін на аднаго або вакол сябе; аблівацца. Мы бяжым да ручая, плюхаемся ў цёплай вадзе, пырскаемся, пасля валяемся ў цяньку і марым аб тым часе, калі ў нас будзе свая сажалка.Рунец.[Маша] церла рукі, твар, валасы, духмяным, мылам, пырскалася вадой і смяялася.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
make up
а) склада́ць (сказ)
б) выдумля́ць
в) загла́джваць (кры́ўду)
г) пакрыва́ць(выда́ткі, стра́ты), кампэнсава́ць
д) меркава́цца; ла́дзіцца, міры́цца з кім
е) падмалёўвацца, напу́дрывацца; грымірава́цца
ж) выраша́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)