considering [kənˈsɪdərɪŋ] conj., prep. прыма́ючы пад ува́гу, улі́чваючы;

He did poorly in his exams considering how hard he had studied for them. Ён здаў экзамены дрэнна, калі ўлічыць, як старанна ён да іх рыхтаваўся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Старако́л ‘частка дрэнна ссучанай ніткі, якая ідзе ў сукараткі’, старако́ліцца ‘скручвацца (пра нітку)’ (Шат.). Другую частку слова можна параўнаць з рус. дыял. колы́га ‘вузел на нітцы, на вяроўцы’. Марфалагічная структура слова няясная; не выключана, што слова адпавядае наз. скаракол (гл.), дэфармаванаму ў выніку дээтымалагізацыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

То́мны ’стомлены’ (калінк., Сл. ПЗБ, Ласт., Пятк. 2), то́мный ’хворы, нездаровы (пра жывот, цела і пад.)’ (Бяльк.). Вытворныя ад тамі́ць, гл. Сюды ж то́мна ’цяжка (ад душэўных перажыванняў’) (Бяльк.), ’кепска, дрэнна’ (Касп.), ’кепска, млосна’ (Стан.), то́мнасьць ’стомленасць’ (Мат. Гом.), ’томнасць, знямога ад душэўных перажыванняў’ (Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

góttsjämmerlich

1.

a ва́рты жа́лю, убо́гі

2.

adv стра́шна, жахлі́ва

sich ~ fühlen — адчува́ць сябе́ зусі́м дрэ́нна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БІЛІРУБІ́Н,

прадукт распаду гемаглабіну; адзін з пігментаў жоўці; C33H36O6N4. Дрэнна раствараецца ў вадзе. Мае чырвона-буры колер у растворы, карычневы — у крышталях. Утвараецца найб. у печані, адтуль з жоўцю выводзіцца ў кішэчнік, дзе асн. маса білірубіну ператвараецца ў мезабілірубін, а потым ва урабілінаген. У тонкім кішэчніку невял. колькасць білірубіну ўсмоктваецца ў кроў і зноў трапляе ў печань. Пры атручэнні, парушэнні функцыі печані (закупорцы жоўцевых пратокаў) колькасць білірубіну ў крыві павялічваецца, што выклікае жаўтуху. Змяненне білірубіну ў крыві — дыягнастычны паказчык.

т. 3, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

маты́ль, ‑я, м.

1. Тое, што і матылёк. У паветры насіліся матылі, звінелі дзікія пчолы, шапацела лісце. Самуйлёнак.

2. Лічынка камара, якая жыве ў глеі і служыць прыманкай пры лоўлі рыбы, а таксама кормам для акварыумных рыб.

•••

Матылі ў вачах — пра мігценне перад вачамі, калі становіцца млосна, дрэнна (ад слабасці, стомы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыме́ць, ‑міць; незак.

Выпускаць дым; дрэнна гарэць, вылучаючы вялікую колькасць дыму. Кожны дзень зранку .. дыміць паравоза. Пестрак. Адзін танк стаяў нерухома і густа дымеў. Мележ. / у безас. ужыв. У майстэрні дымела з коміна. Гартны. // Вылучаць, выпускаць пару. Пасярод стала, вывернутая з каструлі, яшчэ дымела бабка, якую любіў і Карніцкі. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hash​1 [hæʃ] n.

1. стра́ва з мя́са і бу́льбы, нарэ́заных невялі́кімі кава́лкамі і пераме́шаных ра́зам

2. мешані́на, блытані́на

3. (таксама hash sign) знак #

♦

make a hash of smth. infml рабі́ць што-н. дрэ́нна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reek​2 [ri:k] v.

1. (of) дрэ́нна па́хнуць; смярдзе́ць; смуро́дзіць (чым-н.);

His clothes reeked of tobacco. Яго вопратка прапахла тытунём.

2. аддава́ць, папа́хваць (перан.);

The whole business reeks of dishonesty. Уся справа папахвае несумленнасцю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

misrule

[,mɪsˈru:l]

1.

n.

1) благо́е або́ неразу́мнае кірава́ньне

2) стан бязла́дзьдзя, бязла́дзіца f.; замяша́ньне n.

the misrule of mobs — бязла́дзьдзе нато́ўпу

2.

v.t.

дрэ́нна, няўда́ла кірава́ць чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)