дрэ́нна, прысл.

1. Нездавальняюча, не так, як трэба, заганна.

Д. працаваць.

2. безас., у знач. вык. Пра неспрыяльныя абставіны, цяжкае становішча.

3. безас., у знач. вык. Пра хваравіты або цяжкі душэўны стан.

Хвораму сёння д.

Д. на душы.

4. у знач. наз. дрэ́нна, нескл., н. Адзнака (у 4 знач.), якая абазначае ніжэйшую ацэнку ведаў.

Атрымаць д. па матэматыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэ́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дрэ́нна го́рш
гаршэ́й
го́рай		 найго́рш
найго́рай
найгаршэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дрэ́нна

1. нареч. пло́хо, скве́рно, ху́до, ду́рно;

д. працава́ць — пло́хо (скве́рно) рабо́тать;

д. пашы́тае паліто́ — пло́хо (скве́рно) поши́тое пальто́;

д. сябе́ адчува́ць — пло́хо (ду́рно, скве́рно) себя́ чу́вствовать;

2. нареч. (неудачно) неблагоприя́тно; неблагополу́чно;

абста́віны скла́ліся д. — обстоя́тельства сложи́лись неблагоприя́тно;

3. нареч. пло́хо, недоброжела́тельно, неблагоскло́нно;

д. паста́віцца — (да каго, чаго) пло́хо (недоброжела́тельно) отнести́сь (к кому, чему);

4. в знач. безл. сказ. пло́хо, ху́до, ду́рно;

яму́ зрабі́лася д. — ему́ ста́ло пло́хо (ху́до, ду́рно);

5. в знач. сказ. с союзами што, як пло́хо;

д., што ён усё ве́дае — пло́хо, что он всё зна́ет;

◊ д. ляжы́ць — пло́хо лежит;

д. ко́нчыць — пло́хо ко́нчить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрэ́нна,

1. Прысл. да дрэнны.

2. безас. у знач. вык. Пра неспрыяльныя абставіны, цяжкае становішча. Адно было дрэнна: ноч была цёмная. Чарнышэвіч. — Вось выганяць са школы, дык будзе зусім дрэнна. Лынькоў.

3. безас. у знач. вык., каму. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан. Хвораму зрабілася дрэнна.

4. у знач. наз. дрэ́нна, нескл., н. Адзнака, якой ацэньваюць нізкі, нездавальняючы ўзровень ведаў. Атрымаць дрэнна па матэматыцы.

•••

Дрэнна кончыць гл. кончыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэ́нна schlecht, schlimm, übel;

дрэ́нна адчува́ць сябе́ sich schlecht [únwohl] fühlen;

дрэ́нна абыхо́дзіцца з кім-н j-n (A) schlecht behándeln;

спра́ва дрэ́нна ско́нчыцца die Sáche wird schlimm [böse] énden;

◊ гэ́та дрэ́нна па́хне das ist ánrüchig;

дрэ́нна ляжы́ць es verléitet zum Díebstahl;

дрэ́нна не кладзі́ Gelégenheit macht Díebe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

швах, у знач. вык. (разм.).

Дрэнна, кепска.

Наша справа ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неблаговоспи́танный нявы́хаваны, дрэ́нна вы́хаваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пло́хо

1. нареч. дрэ́нна, ке́пска;

2. безл., в знач. сказ. дрэ́нна, бла́га;

◊

пло́хо лежи́т дрэ́нна ляжы́ць;

из рук вон пло́хо ве́льмі дрэ́нна, ніку́ды не ва́рта;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пласкагру́ды, -ая, -ае.

3 плоскімі, дрэнна развітымі грудзьмі.

|| наз. пласкагру́дасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падслепава́ты, -ая, -ае.

Вельмі блізарукі, які дрэнна бачыць.

|| наз. падслепава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)