дрэ́нна, прысл.
1. Нездавальняюча, не так, як трэба, заганна.
Д. працаваць.
2. безас., у знач. вык. Пра неспрыяльныя абставіны, цяжкае становішча.
3. безас., у знач. вык. Пра хваравіты або цяжкі душэўны стан.
Хвораму сёння д.
Д. на душы.
4. у знач. наз. дрэ́нна, нескл., н. Адзнака (у 4 знач.), якая абазначае ніжэйшую ацэнку ведаў.
Атрымаць д. па матэматыцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дрэ́нна
1. нареч. пло́хо, скве́рно, ху́до, ду́рно;
д. працава́ць — пло́хо (скве́рно) рабо́тать;
д. пашы́тае паліто́ — пло́хо (скве́рно) поши́тое пальто́;
д. сябе́ адчува́ць — пло́хо (ду́рно, скве́рно) себя́ чу́вствовать;
2. нареч. (неудачно) неблагоприя́тно; неблагополу́чно;
абста́віны скла́ліся д. — обстоя́тельства сложи́лись неблагоприя́тно;
3. нареч. пло́хо, недоброжела́тельно, неблагоскло́нно;
д. паста́віцца — (да каго, чаго) пло́хо (недоброжела́тельно) отнести́сь (к кому, чему);
4. в знач. безл. сказ. пло́хо, ху́до, ду́рно;
яму́ зрабі́лася д. — ему́ ста́ло пло́хо (ху́до, ду́рно);
5. в знач. сказ. с союзами што, як пло́хо;
д., што ён усё ве́дае — пло́хо, что он всё зна́ет;
◊ д. ляжы́ць — пло́хо лежит;
д. ко́нчыць — пло́хо ко́нчить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
дрэ́нна,
1. Прысл. да дрэнны.
2. безас. у знач. вык. Пра неспрыяльныя абставіны, цяжкае становішча. Адно было дрэнна: ноч была цёмная. Чарнышэвіч. — Вось выганяць са школы, дык будзе зусім дрэнна. Лынькоў.
3. безас. у знач. вык., каму. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан. Хвораму зрабілася дрэнна.
4. у знач. наз. дрэ́нна, нескл., н. Адзнака, якой ацэньваюць нізкі, нездавальняючы ўзровень ведаў. Атрымаць дрэнна па матэматыцы.
•••
Дрэнна кончыць гл. кончыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дрэ́нна schlecht, schlimm, übel;
дрэ́нна адчува́ць сябе́ sich schlecht [únwohl] fühlen;
дрэ́нна абыхо́дзіцца з кім-н j-n (A) schlecht behándeln;
спра́ва дрэ́нна ско́нчыцца die Sáche wird schlimm [böse] énden;
◊ гэ́та дрэ́нна па́хне das ist ánrüchig;
дрэ́нна ляжы́ць es verléitet zum Díebstahl;
дрэ́нна не кладзі́ Gelégenheit macht Díebe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
швах, у знач. вык. (разм.).
Дрэнна, кепска.
Наша справа ш.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
неблаговоспи́танный нявы́хаваны, дрэ́нна вы́хаваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
пло́хо
1. нареч. дрэ́нна, ке́пска;
2. безл., в знач. сказ. дрэ́нна, бла́га;
◊
пло́хо лежи́т дрэ́нна ляжы́ць;
из рук вон пло́хо ве́льмі дрэ́нна, ніку́ды не ва́рта;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
падслепава́ты, -ая, -ае.
Вельмі блізарукі, які дрэнна бачыць.
|| наз. падслепава́тасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пласкагру́ды, -ая, -ае.
3 плоскімі, дрэнна развітымі грудзьмі.
|| наз. пласкагру́дасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
недаяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
Есці недастаткова; дрэнна харчавацца.
|| наз. недаяда́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)