Verbum

дасве́дчанасць, ‑і, ж.

Наяўнасць ведаў, звестак аб кім‑, чым‑н. Валянцін Таўлай быў паэтам высокай культуры і шырокай літаратурнай дасведчанасці. Арочка.

лайдакава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. неадабр. Гультаяваты, чым‑н. падобны на лайдака. Сябраваць з гэтым непаседлівым, крыху лайдакаватым Антосем .. [Васілю] не хацелася. Кулакоўскі.

надмуро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Тое, што надбудавана над чым‑н.; надбудаваная частка (у каменным, мураваным будынку).

напужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Адчуць страх, моцна спужацца; напалохацца. Напужацца сабакі. □ Сам камендант напужаўся не менш, чым яго ваякі. Якімовіч.

небескары́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які выяўляе асабістую зацікаўленасць, разлік у чым‑н.; які мае выгаду ад чаго‑н. Небескарыслівы чалавек. Небескарыслівая дапамога.

недагавары́ць, ‑гавару, ‑гаворыш, ‑гаворыць; зак., што і чаго.

Выказаць не ўсё; скрыць, утаіць свае думкі, намеры. Лепш недагаварыць, чым перагаварыць. Прыказка.

павалаво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго, з чым.

Разм. Валаводзіць некаторы час. Ну, і павалаводзіў жа ён нас з гэтай справай.

пагайда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; і паго́йдаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што, чым.

Гайдаць (гойдаць) некаторы час. Пагайдаць калыску. Пагойдаць нагой.

пагу́шкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што або чым.

Разм. Гушкаць памалу, зрэдку ці час ад часу. Пагушкваць малога ў калысцы.

пазаліпа́ць, ‑ае; зак.

1. Заліпнуць, пакрыцца чым‑н. ліпкім — пра ўсё, многае.

2. Разм. Шчыльна прыстаць — пра ўсё, многае. Дзверы пазаліпалі.