АЛЬТ

(італьян. alto ад лац. altus высокі),

1) нізкі жаночы ці дзіцячы голас у хоры; 2-я па вышыні партыя ў харавой партытуры. Да 18 ст. назва высокага тэнара.

2) Муз. інструмент класа хардафонаў тыпу смыковых. Мае тую ж канструкцыю, што і скрыпка, але большых памераў, густы, насычаны гук, строй квінтай ніжэй. Мяркуюць, створаны на мяжы 15—16 ст. На Беларусі вядомы з 18 ст., выкарыстоўваўся ў ансамблях і з аркестрам; нар. назва «альтоўка».

3) Разнавіднасці многіх аркестравых інструментаў: духавых (флейта-альт, габой-альт, кларнет-альт, труба-альт, трамбон-альт), струнных (цымбалы-альт, мандаліна-альт, балалайка-альт, домра-альт).

І.Дз.Назіна.

т. 1, с. 284

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

joint​1 [dʒɔɪnt] n.

1. anat. суста́ў;

My joints ache. У мяне ламата ў суставах.

2. BrE вялі́кі кава́лак мя́са для прыгатава́ння (звычайна з косткай)

3. стык; шво;

The pipe is leaking at the joint. Труба цячэ на стыку.

4. infml шыно́к, піўну́шка

5. infml цыгарэ́та з марыхуа́най

♦

out of joint

1) вы́віхнуты (пра сустаў)

2) не ў пара́дку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ры́на

1. Прыстасаванне для адводу, сцёку вады, пакатае месца, па якому сцякае вада (БРС), звычайна на млынавае кола; ставок (Слаўг.).

2. Прорва, бездань (Слаўг.).

3. Жолаб, які ўтвараецца пры сутыкненні пад прамым вуглом двух бакоў дахаў сумежных пабудоў (Слаўг.); капежная труба (Гродз., Слаўг.).

4. Вялікая гурба снегу, занос (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

капту́р ​1, ‑а, м.

1. Дзіцячы або жаночы галаўны ўбор, які завязваецца пад падбародкам і пакідае адкрытым толькі твар; капар ​2. Усе ў святочных світках. Бабы ў новых каптурах з белымі карункамі. Бядуля.

2. Невялікі дах, заслона, навес конусападобнай формы над чым‑н. Для адводу пары была зроблена выцяжная труба над шырокім, бляшаным каптуром. Колас.

3. Абл. Верх печы ў выглядзе дзвюх сценак, якія ўзвышаюцца над ляжанкай. Кастрыца ляжаў на цёплых цаглінах, смактаў цыгарку за цыгаркай і часам з-за каптура пазіраў у акно. Стаховіч.

капту́р ​2,

гл. коптур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кана́л

(іт. canale, ад лац. canalis = труба)

1) штучнае рэчышча, напоўненае вадой (напр. абвадняльны к.);

2) вузкая поласць у выглядзе трубы, трубкі ўнутры чаго-н. (напр к. ствала гарматы);

3) лінія сувязі, камунікацыі (напр. тэлевізійны к.);

4) перан. шлях, сродак для дасягнення чаго-н. (напр. дыпламатычныя каналы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Rohr

n -(e)s, -e

1) труба́, тру́бка

2) трыснёг

◊ er ist schwánkend wie ein ~ (im Wínde) ён ве́льмі няўсто́йлівы [непастая́нны]

3) вайск. ствол, ду́ла (гарматы); марск. тарпе́дны апара́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trough

[trɔf]

n.

1) кары́та n., жо́лаб -а m.

2) но́чвы, начо́ўкі pl. only.

3) ры́на f., вадасьцёк -у m., вадасьцёкавая труба́

4) до́ўгая ўпа́дзіна, катлаві́на f.

5) упа́дзіна

the trough between two waves — упа́дзіна паміж дзьвюх хва́ляў

6) Geol. му́льда f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drain

[dreɪn]

1.

v.t.

1) адця́гваць; сцэ́джваць, выця́гваць; вычэ́рпваць

2) асу́шваць

3) выпіва́ць да дна

2.

v.i.

1) сьцяка́ць

2) высыха́ць

3.

n.

1) асуша́льны кана́л або́ труба́; вадасьцёк, дрэна́ж -у́ m.

2) Med. дрэна́жная тру́бка

3) вычарпа́ньне сі́лаў

•

- down the drain

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trumpet

[ˈtrʌmpət]

1.

n.

1) труба́ f.

2) трубе́ньне n., гук трубы́

2.

v.i.

1) трубі́ць

2) раўсьці́ (напр. пра слана́)

3) апавяшча́ць, трубі́ць

She will trumpet that story all over town — Яна́ растру́біць ту́ю ве́стку на ўве́сь го́рад

•

- blow one’s own trumpet

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tube

[tu:b]

1.

n.

1) труба́, тру́бка f.

2) цю́бік -а m.

3) тунэ́ль -я m.

4) informal падзе́мка f., мэтро́ n.

5) ля́мпа f.

an electron tube — электро́нная ля́мпа (у ра́дыё, тэлеві́зары)

2.

v.t.

1) устаўля́ць тру́бку або́ тру́бкі

2) праклада́ць трубу́, тунэ́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)