tęczowy

tęczow|y

1. вясёлкавы;

2. рознакаляровы, шматколерны;

~a sukienka — рознакаляровая сукенка;

widzieć w ~ych barwach — бачыць у барвах вясёлкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gnieść się

gnie|ść się

незак.

1. ціснуцца, ціскацца; тоўпіцца;

2. мяцца; камечыцца, камячыцца;

sukienka się ~cie — сукенка камечыцца (мнецца)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыле́гчы (да чаго і без дап.) сов., в разн. знач. приле́чь;

п. адпачы́ць — приле́чь отдохну́ть;

трава́ ~лягла́ да зямлі́ — трава́ прилегла́ к земле́;

суке́нка до́бра ~лягла́ да фігу́ры — пла́тье хорошо́ прилегло́ к фигу́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свіце́цца, свіціцца; незак.

1. Віднецца праз што‑н., быць бачным. У канцы гарода.. [Арцём] убачыў радок крывых алешын, за якімі свіціўся зялёны лужок. Ракітны.

2. Будучы вельмі рэдкім, прапускаць праз сябе святло. Цяпер на Гэльцы была не тая спадніца, зношаная, рэдзенькая, што ўся свіцілася, у якой яна ганяла ў поле, а новая паркалёвая сукенка ў вялікія чырвоныя кветкі. Адамчык.

3. перан. Адлюстроўваць якія‑н. пачуцці, хваляванні (пра твар, вочы, знешні выгляд чалавека). Наўмыснікаў твар свіціўся ўсімі адценнямі радасці. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rich

[rɪtʃ]

adj.

1) бага́ты, замо́жны

2) я́касны

rich soil — урадлі́вая гле́ба

3) бага́ты, кашто́ўны

a rich harvest — бага́ты ўраджа́й

rich dress — дарага́я суке́нка

4) здо́бны (пра пе́чыва)

5) густы́, насы́чаны (ко́лер); глыбо́кі (го́лас)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mould​2 [məʊld] v. BrE

1. адліва́ць у фо́рму, фармава́ць

2. рабі́ць па шабло́не

3. (into) ствара́ць, фармірава́ць, ператвара́ць;

mould public opinion фармірава́ць грама́дскую ду́мку;

mould smb.’s character фармірава́ць хара́ктар каго́-н.

4. абляга́ць;

Her wet dress moulded her slender figure. Мокрая сукенка аблягала яе стройную фігуру.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

запа́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што назапашана, сабрана для чаго-н.; тое, што маецца для скарыстання.

Харчовыя запасы.

Запасы паліва.

Непарушны з.

З. ведаў (перан.). У з. або на з. (на выпадак, калі спатрэбіцца). У нас яшчэ ёсць многа часу ў запасе (маецца ў нашым распараджэнні).

2. Загнуты за шво лішак тканіны, які пакідаюць на выпадак, калі спатрэбіцца павялічыць у шырыню або даўжыню якую-н. частку адзення.

Сукенка з запасам.

3. Катэгорыя грамадзян, якія прайшлі вайсковую службу і прызываюцца зноў у войска ў выпадку неабходнасці.

Перавесці ў з.

Прызваць з.

|| прым. запасны́, -а́я, -о́е (да 1 і 3 знач.).

З. выхад.

З. ігрок.

З. полк.

Прызыў запасных (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́раз ​1, ‑а, м.

Выразанае месца; выемка; пройма. Выраз для рукавоў. □ Сукенка мела вялікі выраз на грудзях. Карпюк. Старшыня спыняўся ля некаторых магіл і падоўгу разглядаў здымкі, што былі ўстаўлены ў выразы крыжоў. Сачанка.

вы́раз ​2, ‑у, м.

1. Характэрны знешні выгляд, які адлюстроўвае ўнутраны стан чалавека. Выраз вачэй. □ Пятым завознікам была жанчына з выразам нейкай суровай стомленасці ў вачах. Брыль.

2. Слова, моўны зварот. Вобразны, метафарычны, трапны выраз. □ [Сымон] перапраўляў тэкст, мяняў словы, выразы, касаваў цэлыя строфы. Колас.

3. Сукупнасць знакаў, формула, якія адлюстроўваюць пэўныя матэматычныя адносіны. Алгебраічны выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cotton

[ˈkɑ:tən]

1.

n.

1) баво́ўнік -а m., баво́ўна f.

2) парка́ль -ю m.

2.

adj.

баво́ўнавы (але́й), баваўня́ны (пра́жа, прамысло́васьць)

cotton dress — паркалёвая суке́нка

3.

v.i.

informal пасябрава́ць, палюбі́ць; пагадзі́цца

cotton to an idea — пагадзі́цца зь ідэ́яй

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

evening

[ˈi:vnɪŋ]

1.

n.

1) ве́чар -а m.

Good evening! — До́бры ве́чар!

in the evening — уве́чары; пад ве́чар

2) прыня́цьце n., вечары́на f., ве́чар -у m.

2.

adj.

вячэ́рні, вячо́рны

evening dress — вячэ́рняя во́пратка

evening gown — вячэ́рняя суке́нка, су́кня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)