прыле́гчы (да чаго і без дап.) сов., в разн. знач. приле́чь;
п. адпачы́ць — приле́чь отдохну́ть;
трава́ ~лягла́ да зямлі́ — трава́ прилегла́ к земле́;
суке́нка до́бра ~лягла́ да фігу́ры — пла́тье хорошо́ прилегло́ к фигу́ре
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)