verblássen

vi (s) бля́кнуць, палатне́ць, рабі́цца бле́дным

sein Stern ist verblásst — яго́ зо́рка закаці́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

vollzíehen

*

1.

vt выко́нваць, учыня́ць, ажыццяўля́ць

die Éhe ~ — узя́ць шлюб

2.

(sich) адбыва́цца, рабі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ба́біцца ’рабіцца жанчынападобным’ (Гарэц., Др.-Падб.); ’жаніцца’ (Касп., Др.-Падб.). Рус. ба́биться, укр. ба́битися. Вытворнае (на ўсх.-слав. глебе) ад ба́ба ’жанчына’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дубрэ́ць ’рабіцца цвёрдым’ (Касп.). Няясна. Магчыма, архаізм (з тэарэтычнага прыметніка *dǫbrъ ’дубовы’ > ’цвёрды’; параўн. прасл. *dǫbrъ у Трубачова, Эт. сл., 5, 95).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бяле́ць

1. (рабіцца белым) weiß wérden; (ver)bléichen* vi (s);

2. (вылучацца белым колерам, віднецца) weiß schímmern, weiß schéinen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сіне́ць

1. (рабіцца сінім) blau wérden; blau ánlaufen* (пра твар і г. д);

2. (віднецца) blau schímmern, bláuen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дзічэ́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Пераходзіць у дзікі стан, рабіцца дзікім (у 1 знач.). [Бык] стаяў адзін у пустой аборы і дзічэў. Паўлаў.

2. Станавіцца нелюдзімым, дзіклівым. — Не будзе гэтага, мы не хочам дзічэць у хутарской адзіноце. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дубе́ць, дубяне́ць ’дубець’ (БРС, Нас.). Рус. дыял. дубе́ть, дубе́нить, укр. дубі́ти ’тс’. Вытворнае (*dǫběti) ад слав. *dǫbъ ’дуб’ (спачатку ’рабіцца цвёрдым, як дуб’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

overcloud

[,oʊvərˈklaʊd]

v.

1) заця́гваць хма́рамі; нахма́рвацца (пра не́ба), цямне́ць

2) пахмурне́ць, рабі́цца су́мным, пану́рым (пра чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

petrify

[ˈpetrɪfaɪ]

v., -fied, -fying

1) камяне́ць

2) рабі́цца цьвярды́м, нягну́ткім

3) камяне́ць, абміра́ць (ад стра́ху, нечака́насьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)