Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Лугава́ць ’адбельваць пражу’ (Інстр. 2), ’адбельваць на лузе’ (Сцяшк. Сл.), луговаць ’выбельваць лугам’ (ТС), лугова́ты ’парыць палатно ці пражу ў шчолаку’ (Уладз., Сл. Брэс.). Укр.вилуго́вувати, польск., ługować, н.-луж.ługowaś, в.-луж.łukować, чэш.louhovati, славац.lúhovať. Адназоўнікавае ўтварэнне пры дапамозе суфікса ‑ova‑ti (Слаўскі, 6, 300; Слаўскі, SP, 1, 48). Да луг3 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ля́нка1 ’сена, накошанае ў розных месцах’ (іўеў., Сцяшк. Сл.) — у выніку абагульнення семантыкі з больш канкрэтных, параўн. іўеў.ля́нка ’ільнянішча’, ’трава, скошаная на ільнянішчы’ (Сл. ПЗБ), якое з польск.lanka ’від ільну’ < lany ’льняны’.
Лянка2 ’доўгая льняная кашуля’ (ст.-бел., XVI ст.) запазычана са ст.-польск.lanka ’льняное адзенне’, ’палатно з пачоскаў’, маз. ’гатунак ільну’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перава́лкі, перэва́лкі ’канаплянае валакно, непрыгоднае на прадзіва’ (ельск., Уладз.: в.-дзв., Шатал.). Да пера- і вал5 ’тоўстая пража’ (гл.). Слова незвычайнае тым, што дзеяслоўная прыстаўка пера- далучаецца да назоўніка вал ’адыходы пры трапанні льну: грубае пачассе, ільнавалакно, куча кастрыцы’ і ’тоўстае палатно з гэтага валакна, грубая пража’ (Сцяшк. МГ; Шн. 3; Янк. 2; гродз., ваўкав., беласт., Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Про́сесць (prósiść) ’месца ў кроснах, дзе палатно мяжуецца з ніткамі’ (Варл.), ’прамежак паміж верхнімі і ніжнімі ніткамі асновы, праз які праходзіць чаўнок’ (мін., Шатал.), про́сець (петр., Шатал.). Паводле Раманавай (Наим., 121), першапачатковая мера палатна, параўн. рус.про́шесть, была збліжана з дзеясловам сесть ’сесці’, г. зн. ’тое, што можна зрабіць за адзін прысест, не адрываючыся’. Сумнеўна. Гл. прасесць.
1. Ставіць кляймо, знак на якіх‑н. прадметах, вырабах. Клеймаваць тавар. Клеймаваць палатно.// Выпальваць кляймо на скуры жывёлы. Клеймаваць коней.// Выпальваць метку на целе злачынца (у некаторых дзяржавах і ў Расіі да 1863 г.).
2.перан. Сурова асуджаць; бічаваць, ганьбаваць. Клеймаваць віноўнікаў вайны./чым(успалучэннісасловам «ганьба»). Сябры, сягоння наша пакаленне, Як самых чэсных, знае ўся зямля. Кляймуйце ж ганьбай тых, чыё сумленне Каштуе гэтак танна: паўрубля!Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ільняны́ільняны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да лёну. Ільняны палетак. Ільняное сцябло. Ільняное валакно. Ільняная сеялка. Ільняная сыравіна.// Атрыманы з ільнянога семя. Ільняны алей. Ільняная макуха.// Выраблены з валакна лёну. Ільняное палатно. Ільняная сарочка.
2. Які мае адносіны да апрацоўкі лёну. Ільняная прамысловасць. Ільняная фабрыка. Ільняны камбінат.
3. Які колерам і мяккасцю нагадвае валакно лёну. У Валькі ж валасы, як у мамы, ільняныя, і вочы такія ж сіне-зялёныя, толькі бровы бацькавы — густыя, чорныя.Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпо́на, ‑ы, ж.
Спец.
1. Аднаслаёвая, няклееная фанера, якая ідзе на выраб клеенай фанеры, на фанераванне і пад. Рабочыя пры дапамозе вялізных нажніц разразаюць драўлянае палатно на кавалкі пэўнай велічыні. Гэтыя асобныя лісты тонкай драўніны называюцца шпонамі.«Беларусь».
2. У друкарскай справе — металічная пласцінка, якая служыць для павелічэння інтэрвалу паміж радкамі ў наборы. Дзяжурны павінен сядзець каля друкарскай машыны і сачыць, каб не палезлі шпоны, не з’ехала клішэ, бо друкар адзін не ўгледзіць за ўсім.Гаўрылкін.
[Ад ням. Span — трэска.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
coarse
[kɔrs]
adj.
1) буйны́
coarse salt — буйна́я соль
coarse sand — буйны́ пясо́к
2) грубы́, неапрацава́ны
coarse cloth — грубо́е палатно́
3) про́сты; благо́га гату́нку
4) недаліка́тны, грубы́, прыміты́ўны, вульга́рны
coarse manners — грубы́я мане́ры
coarse features — недаліка́тныя ры́сы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сігна́льны Signál-; Wárn-;
сігна́льны сцяжо́к Wínkerflagge f -, -n; Signálflagge f;
сігна́льнае жазло́ Wínkerstab m -(e)s, -stäbe;
сігна́льны постчыг. Signálturm m -(e)s, -türme;
сігна́льны код Signálbuch n -(e)s, -bücher;
сігна́льнае палатно́ав. Flíegertücher pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)