вы́вяліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Падсушваючы на сонцы, на ветры, зрабіць вяленым. Вывяліць мяса, рыбу, тытунь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пукліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Вылучыць, высунуць на першае месца; падкрэсліць. Выпукліць станоўчае ў рамане.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хіліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Выставіць, паказаць з-за ўкрыцця. Выхіліць галаву з-за вугла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкіслі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Дадаць у што‑н. кіслаты; зрабіць больш кіслым. Падкісліць боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Правяліць яшчэ раз.

2. Павяліць усё, многае. Перавяліць усю рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ле́іць ’ліць’ (смарг., Сл. паўн.-зах.). Да ле́яць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нацэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. Навесці зброю на якую-н. цэль.

Н. вінтоўкі.

2. перан., каго-што. Накіраваць, даць пэўны напрамак дзеянням.

Н. калектыў на выкананне задання.

|| незак. нацэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падрулі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; зак., што і без дап.

Кіруючы рулём, падвесці машыну, самалёт і пад. куды-н., да чаго-н.

П. самалёт да месца пасадкі.

|| незак. падру́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыча́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. што. Падвёўшы да берага (зямлі), прывязаць (судна, дырыжабль).

2. Пра судна, дырыжабль: падысці, прыстаць.

|| незак. прыча́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыча́л, -у, м. і прыча́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

áufgießen

* vt

1) наліва́ць, ліць (на што-н.)

2) насто́йваць, запа́рваць (гарбату)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)