раскавялі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Разм. Рассячы, разваліць, глыбока параніць. Раскавяліць калена. Раскавяліць нагу тапаром.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)