Ges.

= Gesetz – закон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

суро́вы в разн. знач. суро́вый;

~вая зіма́ — суро́вая зима́;

с. зако́н — суро́вый зако́н;

с. по́зірк — суро́вый взгляд;

~выя сло́вы пра́ўды — суро́вые слова́ пра́вды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

-ном​2

(гр. nomos = права, закон)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «палажэнне», «закон».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трактава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

1. Разглядаць, расцэньваць якім-н. чынам.

Па-новаму т. пытанне.

2. Даваць тлумачэнне чаму-н., тлумачыць.

Т. закон.

|| наз. трактава́нне, -я, н. і тракто́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антыманапо́льны:

антыманапо́льны зако́н Antikartellgesetz n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

злачы́нны, ‑ая, ‑ае.

Які зрабіў злачынства, парушыў закон. Злачынная банда. // Які заключае ў сабе злачынства. Злачынная палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спалуча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які дазваляе спалучаць што‑н., з’яўляецца вынікам спалучэння чаго‑н. Спалучальны закон. Спалучальны рэфлекс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераступі́ць¹, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.

1. каго-што і цераз каго-што. Ступіўшы, перайсці што-н.

П. парог (цераз парог).

2. перан., што. Парушыць, перасягнуць мяжу чаго-н.

П. мяжу прыстойнасці.

П. закон.

|| незак. пераступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устанаўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. устанаўліваць — устанавіць.

2. Тое, што ўстаноўлена; закон. Палітычныя ўстанаўленні грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўхі́льны

1. (постоянный) неукло́нный;

н. рост. вытво́рчасці — неукло́нный рост произво́дства;

2. (ненарушимый) непрело́жный;

н. зако́н — непрело́жный зако́н;

3. (неминуемый) неизбе́жный, неотврати́мый;

н. лёс — неизбе́жная (неотврати́мая) судьба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)