спалуча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які дазваляе спалучаць што‑н., з’яўляецца вынікам спалучэння чаго‑н. Спалучальны закон. Спалучальны рэфлекс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)